ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΜΕΤΡΑ ΑΛΛΟΔΑΠΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦHΣΑΝ ΣΦΑΚΙΑΝΟΥΣ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΙΩΤΑΚΗ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΤΑ ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ .... ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ...ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΥΝΕΠΑΡΧΙΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΜΑΓΚΑΗΤΕ ΣΙ ΒΡΑΤΙΑ ΖΑΣΗΤΟΤΟ ΣΗΤΕ ΣΕ ΙΖΓΚΟΥΒΙΜ ΔΗΛΑΔΗ ΒΟΗΘΑΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ !!!!
Ο πλήρης ευτελισμός του υπάρχοντος νοσηρού εκλογικού συστήματος και η ολοκληρωτικού βαθμού διάβρωσης των έννομων διαδικασιών ... Ο εν λόγω "κύριος", υποστηρίζει περίτρανα το λαϊκίστικο μοτίβο ότι αν οι εκλογές στήριζαν την δημοκρατία, δεν θα πραγματοποιούνταν.... Μονόδρομος στήριξης μέσω της ψήφου, του αναπόσπαστου και μοναδικού δικαιώματος της ελευθερίας, προς τον κ. Παύλο Πολάκη.
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
Στο χορό των επενδύσεων...
Λυπάμαι που αναγκάζομαι να γίνω καυστικός αλλά οι προοπτικές
μαζικών επενδύσεων στην Ελλάδα από αξιόπιστους διεθνείς
φορείς μοιάζουν με ευθυμογράφημα. Και ο λόγος είναι απλός. Οι
επενδύσεις δεν είναι κινήσεις φιλανθρωπίας που στοχεύουν στην
εξασφάλιση καλύτερων ημερών για τους Έλληνες πολίτες. Οι
επενδύσεις είναι απλά και ξάστερα πρωτοβουλίες οικονομικής
κερδοσκοπίας τις οποίες αναλαμβάνει κάποιος στοχεύοντας σε
υψηλές αποδόσεις και εξασφαλισμένα κατά το δυνατόν κέρδη.
Μιά ματιά στο κλίμα απέναντι στις αγορές που κυριαρχεί στην
Ελλάδα εύκολα πείθει κάποιον πως μιά τέτοια προοπτική είναι
μάλλον ουτοπική.
Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων προϋποθέτει ορισμένα
δεδομένα. Το κυριότερο από αυτά είναι ταχύτατες διαδικασίες
εγκατάστασης των σχετικών καινούργιων επιχειρηματικών
μονάδων. Υποτίθεται πως το εμπόδιο αυτό θα ξεπερασθεί με το
νομοσχέδιο για fast track επενδύσεις που προωθεί στη Βουλή ο κ.
Χάρης Παμπούκης. Το «υποτίθεται» αναφέρεται στην αστείρευτη
πηγή πρωτότυπων διαδικασιών που σκαρφίζεται η ελληνική
γραφειοκρατία προκειμένου να μη χάσει εξουσίες και
αρμοδιότητες. Με σημαία την ανάγκη προστασίας του
περιβάλλοντος αλλά και άλλες απαραίτητες για τις στρατιές
μανδαρίνων που μαστίζουν τα ελληνικά υπουργεία ρυθμίσεις και
εγκρίσεις, οι επι μέρους υπηρεσίες θα κάνουν ότι είναι δυνατόν
ώστε οι κατ΄εξαίρεση διαδικασίες εξπρές του ν/σ να
εκτροχιαστούν. Με την συμβολή και της αναβλητικής
δικαιοσύνης – πρωτοστατούντος του Συμβουλίου Επικρατείας –
πολλές κινήσεις θα ματαιωθούν, ενώ άλλες θα οδηγηθούν στις
ελληνικές καλένδες.
Ας ελπίσουμε όμως πως θα είμαστε τυχεροί. Και η κυβέρνηση
πραγματικά θα ξεπεράσει τον κυκεώνα διατάξεων, αδειών,
εγκρίσεων και ρυθμίσεων που προβλέπουν οι πάμπολλοι και
συχνά αντιφατικοί νόμοι της χώρας. Υπάρχει και το ζήτημα της
λειτουργίας των επιχειρήσεων. Για να προσελκύσει μιά χώρα
επενδύσεις και οι διάφορες διακηρύξεις να γίνουν πράξη και
ουσία απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σιγουριά και η
σταθερότητα. Για τον επενδυτή κυρίως και για την τύχη των
πόρων που θα διαθέσει. Η δυνατότητα της ελληνικής
γραφειοκρατίας για αυθαιρεσίες και ερμηνείες των νόμων κατά το
δοκούν συνιστά θεμελιώδες αντικίνητρο για κάποιον να
δραστηριοποιηθεί οικονομικά στη χώρα. Οι νόμοι κατά κύριο
λόγο δεν εφαρμόζονται από το ίδιο το ελληνικό κράτος και τα
όργανά του. Εντελώς ατιμώρητα, και δίχως τον παραμικρό
δισταγμό, διαπομπεύονται πρόσωπα προερχόμενα κυρίως από
τον επιχειρηματικό κόσμο. Απλά και μόνο ώστε οι πολιτικοί να
έχουν άλλοθι για δικές τους αντιδημοφιλείς και κατακριτέες
ενέργειες.
Την ίδια ώρα, το δημόσιο ενώ απαιτεί από τους πολίτες
συμμόρφωση σε λογής αυθαίρετες ναι αναπάντεχες αποφάσεις
(αύξηση ΦΠΑ, έκτακτες εισφορές) δεν διστάζει να αρνείται την
θεσμοθετημένη του υποχρέωση για επιστροφές ΦΠΑ σε
επιχειρήσεις και πολίτες. Το ίδιο ισχύει όταν το κράτος είναι
υποχρεωμένο να αποζημιώσει ιδιώτες για πράξεις δικές του που
προκάλεσαν ενδεχόμενα ζημίες. Απειλεί όμως με κυρώσεις, ακόμα
και πλειστηριασμούς, αν ο πολίτης αδυνατεί να καταβάλει κάποια
δόση των υποχρεώσεών του.
Το σοβαρότερο
όμως αντικίνητρο
για την όποια
επενδυτική
πρωτοβουλία
είναι η αστάθεια
και η απόλυτη
αυθαιρεσία που
χαρακτηρίζει το
φορολογικό
καθεστώς . Σε μιά
χώρα που
θεωρείται αυτονόητο, δίχως ανάγκη της όποιας επεξήγησης, πως
όποιος έχει οφείλει και να καταβάλει η κυβέρνηση μεταβάλει και
τρείς φορές ακόμη τον χρόνο το φορολογικό καθεστώς. Νέοι
φόροι μπαίνουν συνεχώς, ενώ η άμεση φορολογία – που
συνήθως επιβαρύνει τους ίδιους και τους ίδιους – θεωρείται
ασυζητητί δικαιότερη της έμμεσης. Ανεξάρτητα αν την έμμεση
μπορείς και να την αποφύγεις. Ενώ οι ευπορότεροι πολίτες είναι
φυσικό να επιβαρύνονται περισσότερο με την έμμεση
φορολογία, μιά και λογικά καταναλώνουν πολύ περισσότερα
προϊόντα. Εξ άλλου, στην έμμεση φορολογία δεν υπάρχει
φοροδιαφυγή. Όσοι έχουν υψηλά πραγματικά εισοδήματα
πληρώνουν και περισσότερους έμμεσους φόρους, λόγω
μεγαλύτερων φυσιολογικά δαπανών.
Καταπολεμώντας υποτίθεται την φοροδιαφυγή το ελληνικό
δημόσιο συντρίβει έτσι την επιχειρηματικότητα. Διότι εξαντλεί
φορολογικά την αγορά και εξουθενώνει τα ακίνητα. Ποιός μπορεί
σοβαρά να προγραμματίσει επενδύσεις όταν δεν γνωρίζει την
τύχη αύριο των κερδών του η τις επιβαρύνσεις επί των ακινήτων
που θα συνθέτουν την περιουσία του;
Με βάση τα δεδομένα αυτά οι ελπίδες για ξένες επενδύσεις
παραμένουν ελάχιστες. Εκτός και κάτι αλλάξει. Κι άξαφνα οι
Έλληνες εγκαταλείψουμε τα εξωπραγματικά εξισωτικά μας
βιώματα κι αγκαλιάσουμε την λογική των αγορών.
μαζικών επενδύσεων στην Ελλάδα από αξιόπιστους διεθνείς
φορείς μοιάζουν με ευθυμογράφημα. Και ο λόγος είναι απλός. Οι
επενδύσεις δεν είναι κινήσεις φιλανθρωπίας που στοχεύουν στην
εξασφάλιση καλύτερων ημερών για τους Έλληνες πολίτες. Οι
επενδύσεις είναι απλά και ξάστερα πρωτοβουλίες οικονομικής
κερδοσκοπίας τις οποίες αναλαμβάνει κάποιος στοχεύοντας σε
υψηλές αποδόσεις και εξασφαλισμένα κατά το δυνατόν κέρδη.
Μιά ματιά στο κλίμα απέναντι στις αγορές που κυριαρχεί στην
Ελλάδα εύκολα πείθει κάποιον πως μιά τέτοια προοπτική είναι
μάλλον ουτοπική.
Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων προϋποθέτει ορισμένα
δεδομένα. Το κυριότερο από αυτά είναι ταχύτατες διαδικασίες
εγκατάστασης των σχετικών καινούργιων επιχειρηματικών
μονάδων. Υποτίθεται πως το εμπόδιο αυτό θα ξεπερασθεί με το
νομοσχέδιο για fast track επενδύσεις που προωθεί στη Βουλή ο κ.
Χάρης Παμπούκης. Το «υποτίθεται» αναφέρεται στην αστείρευτη
πηγή πρωτότυπων διαδικασιών που σκαρφίζεται η ελληνική
γραφειοκρατία προκειμένου να μη χάσει εξουσίες και
αρμοδιότητες. Με σημαία την ανάγκη προστασίας του
περιβάλλοντος αλλά και άλλες απαραίτητες για τις στρατιές
μανδαρίνων που μαστίζουν τα ελληνικά υπουργεία ρυθμίσεις και
εγκρίσεις, οι επι μέρους υπηρεσίες θα κάνουν ότι είναι δυνατόν
ώστε οι κατ΄εξαίρεση διαδικασίες εξπρές του ν/σ να
εκτροχιαστούν. Με την συμβολή και της αναβλητικής
δικαιοσύνης – πρωτοστατούντος του Συμβουλίου Επικρατείας –
πολλές κινήσεις θα ματαιωθούν, ενώ άλλες θα οδηγηθούν στις
ελληνικές καλένδες.
Ας ελπίσουμε όμως πως θα είμαστε τυχεροί. Και η κυβέρνηση
πραγματικά θα ξεπεράσει τον κυκεώνα διατάξεων, αδειών,
εγκρίσεων και ρυθμίσεων που προβλέπουν οι πάμπολλοι και
συχνά αντιφατικοί νόμοι της χώρας. Υπάρχει και το ζήτημα της
λειτουργίας των επιχειρήσεων. Για να προσελκύσει μιά χώρα
επενδύσεις και οι διάφορες διακηρύξεις να γίνουν πράξη και
ουσία απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σιγουριά και η
σταθερότητα. Για τον επενδυτή κυρίως και για την τύχη των
πόρων που θα διαθέσει. Η δυνατότητα της ελληνικής
γραφειοκρατίας για αυθαιρεσίες και ερμηνείες των νόμων κατά το
δοκούν συνιστά θεμελιώδες αντικίνητρο για κάποιον να
δραστηριοποιηθεί οικονομικά στη χώρα. Οι νόμοι κατά κύριο
λόγο δεν εφαρμόζονται από το ίδιο το ελληνικό κράτος και τα
όργανά του. Εντελώς ατιμώρητα, και δίχως τον παραμικρό
δισταγμό, διαπομπεύονται πρόσωπα προερχόμενα κυρίως από
τον επιχειρηματικό κόσμο. Απλά και μόνο ώστε οι πολιτικοί να
έχουν άλλοθι για δικές τους αντιδημοφιλείς και κατακριτέες
ενέργειες.
Την ίδια ώρα, το δημόσιο ενώ απαιτεί από τους πολίτες
συμμόρφωση σε λογής αυθαίρετες ναι αναπάντεχες αποφάσεις
(αύξηση ΦΠΑ, έκτακτες εισφορές) δεν διστάζει να αρνείται την
θεσμοθετημένη του υποχρέωση για επιστροφές ΦΠΑ σε
επιχειρήσεις και πολίτες. Το ίδιο ισχύει όταν το κράτος είναι
υποχρεωμένο να αποζημιώσει ιδιώτες για πράξεις δικές του που
προκάλεσαν ενδεχόμενα ζημίες. Απειλεί όμως με κυρώσεις, ακόμα
και πλειστηριασμούς, αν ο πολίτης αδυνατεί να καταβάλει κάποια
δόση των υποχρεώσεών του.
Το σοβαρότερο
όμως αντικίνητρο
για την όποια
επενδυτική
πρωτοβουλία
είναι η αστάθεια
και η απόλυτη
αυθαιρεσία που
χαρακτηρίζει το
φορολογικό
καθεστώς . Σε μιά
χώρα που
θεωρείται αυτονόητο, δίχως ανάγκη της όποιας επεξήγησης, πως
όποιος έχει οφείλει και να καταβάλει η κυβέρνηση μεταβάλει και
τρείς φορές ακόμη τον χρόνο το φορολογικό καθεστώς. Νέοι
φόροι μπαίνουν συνεχώς, ενώ η άμεση φορολογία – που
συνήθως επιβαρύνει τους ίδιους και τους ίδιους – θεωρείται
ασυζητητί δικαιότερη της έμμεσης. Ανεξάρτητα αν την έμμεση
μπορείς και να την αποφύγεις. Ενώ οι ευπορότεροι πολίτες είναι
φυσικό να επιβαρύνονται περισσότερο με την έμμεση
φορολογία, μιά και λογικά καταναλώνουν πολύ περισσότερα
προϊόντα. Εξ άλλου, στην έμμεση φορολογία δεν υπάρχει
φοροδιαφυγή. Όσοι έχουν υψηλά πραγματικά εισοδήματα
πληρώνουν και περισσότερους έμμεσους φόρους, λόγω
μεγαλύτερων φυσιολογικά δαπανών.
Καταπολεμώντας υποτίθεται την φοροδιαφυγή το ελληνικό
δημόσιο συντρίβει έτσι την επιχειρηματικότητα. Διότι εξαντλεί
φορολογικά την αγορά και εξουθενώνει τα ακίνητα. Ποιός μπορεί
σοβαρά να προγραμματίσει επενδύσεις όταν δεν γνωρίζει την
τύχη αύριο των κερδών του η τις επιβαρύνσεις επί των ακινήτων
που θα συνθέτουν την περιουσία του;
Με βάση τα δεδομένα αυτά οι ελπίδες για ξένες επενδύσεις
παραμένουν ελάχιστες. Εκτός και κάτι αλλάξει. Κι άξαφνα οι
Έλληνες εγκαταλείψουμε τα εξωπραγματικά εξισωτικά μας
βιώματα κι αγκαλιάσουμε την λογική των αγορών.
Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010
Όταν η πραγματικότητα δενσυμφωνεί με τους ισχυρισμούς μου,τόσο το χειρότερο για τηνπραγματικότητα.
Η σύγχρονη στρατευμένη
δημοσιογραφία διαθέτει πλέον
ιδιαιτέρως αναπτυγμένα εργαλεία
για την αμφισβήτηση της
πραγματικότητας όταν και όπου
αυτό εξυπηρετεί τους στόχους του
εκάστοτε προπαγανδιστή. Η τακτική
είναι εξαιρετικά έξυπνη – όσο και
εξαιρετικά απλή. Τοποθετούμε στη
δημοσιότητα έναν ισχυρισμό τόσο
εξωφρενικό και τόσο πέρα κι έξω από
κάθε αντίληψη της αλήθειας, που η
πρώτη αντίδραση του κοινού είναι η
αμηχανία. Ίσως κι η έντονη
αντίδραση. Ωστόσο, σύντομα θα
υπάρξουν (παράπλευρο ελάττωμα
ίσως της εξέλιξης του μηχανισμού
σκέψης μας) εκείνοι που θα
οδηγηθούν από την αμηχανία στην
αβεβαιότητα: «δεν μπορεί… όπου
υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά»
ή «η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται
κάπου στη μέση…». Το τοπίο
θολώνει, θεωρίες συνωμοσίας
εμφανίζονται να καταστρέψουν κάθε
ελπίδα λογικού προβληματισμού, κι
ο προπαγανδιστής έχει πετύχει πια
το στόχο του. Αν η αλήθεια θολώσει
αρκετά, δεν υπάρχει πλέον αλήθεια.
Υπάρχει μόνο υποκειμενική
αφήγηση, σουπώδης σχετικισμός,
και το πεδίο είναι πλέον ανοιχτό σε
κάθε ανόητο ισχυρισμό.
«Η Ελλάδα
θυσιάστηκε για να
σωθεί η
ευρωζώνη. Και για
να γίνει, σας
εκπαιδεύουν να
αισθάνεστε ένοχοι
γι΄ αυτό που είστε. Έχουν ήδη
διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι.» Η
δήλωση αυτή ανήκει στην καναδέζα
δημοσιογράφο Ναόμι Κλάιν,
διασημότητα του κινήματος κατά της
παγκοσμιοποίησης και συγγραφέα
του best-seller «Το δόγμα του σοκ»,
σε πρόσφατη συνέντευξή της στην
εφημερίδα ‘Το Βήμα’. (Τόσο το
χειρότερο για την πραγματικότητα;)
Όλα τα μετρήσιμα μεγέθη ωστόσο
φαίνεται να μη συμφωνούν με τον
ισχυρισμό της κ. Κλάιν. Οι δημόσιες
δαπάνες αυξήθηκαν τα τελευταία
τριάντα χρόνια με ρυθμούς
μεγαλύτερους από κάθε άλλη χώρα
της ΕΕ. Το δημόσιο χρέος, από 31.2%
του ΑΕΠ το 1980, έφτασε το 80.7% το
1990, για να ξεπεράσει φέτος το
130%. Μόνο για τη μισθοδοσία των
δημοσίων υπαλλήλων, οι δαπάνες
του δημοσίου είναι υπερδιπλάσιες
της φορολογίας των φυσικών
προσώπων.
Σύμφωνα με το World Economic
Forum, η ανταγωνιστικότητα της
ελληνικής οικονομίας έπεσε, την
τελευταία μόλις δεκαετία, από την
36η στην 83η θέση. Ως βασικές αιτίες
της χαμηλής αυτής κατάταξης
ονομάζονται, μεταξύ άλλων: η μη-
αποδοτική κρατική γραφειοκρατία, η
διαφθορά, η περιοριστική εργατική
νομοθεσία και η νομοθετική
αστάθεια. (Τόσο το χειρότερο για τα
μετρήσιμα μεγέθη;)
«Τα φάγαμε όλοι
μαζί», δηλώνει ο
αντιπρόεδρος της
κυβέρνησης κ.
Πάγκαλος,
«ακολουθώντας
μια πρακτική
αθλιότητας,
εξαγοράς και
διασπάθισης του
δημόσιου
χρήματος ».
Ωστόσο, η συνωμοσιολογική
δημοσιογραφία έχει και εγχώριους
συμμάχους. Ο πρόεδρος της ΝΔ
πιστεύει ότι κακώς ακολουθούμε το
μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του
Μνημονίου. Κι άλλες ευρωπαϊκές
χώρες είχαν και έχουν ελλείμματα,
φέρεται να δηλώνει, αλλά «μόνο η
δική μας κυβέρνηση παρέδωσε τα
κλειδιά της διακυβέρνησης στην
τρόικα και έδεσε χειροπόδαρα τον
ελληνικό λαό.»
Ο κ. Σαμαράς φαίνεται ότι όχι μόνο
συμφωνεί με την κ. Κλάιν, όσο
αφορά το μέγεθος και τη σημασία
της κρίσης, αλλά κάνει κι ένα βήμα
πιο πέρα. Συντάσσεται δηλαδή
πλήρως με τις δυνάμεις εκείνες (ένα
‘μείγμα’ κρατικιστών και εθνικιστών
που αρνούνται πάντα και παντού
κάθε εκσυγχρονιστική προσπάθεια)
που διαβάζουν το Μνημόνιο
συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής
κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ ως
«εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας».
Το
Μνημόνιο
συνεργασίας,
για να
έχουμε
την
πραγματικότητα
υπόψη
μας
πριν η αμηχανία μας μετατραπεί σε
αβεβαιότητα, περιλαμβάνει δύο
κεντρικούς τομείς μεταρρυθμίσεων.
Ο πρώτος τομέας αναφέρεται στη
«δημοσιονομική προσαρμογή», κι ο
δεύτερος στις «διαρθρωτικές
μεταρρυθμίσεις». Κι αν στον πρώτο
τομέα μπορεί εύλογα κανείς να φέρει
τις αντιρρήσεις του όσο αφορά την
αποτελεσματικότητα της αύξησης
της φορολογίας, δύσκολα μπορεί να
αποφύγει το επείγον της
δημοσιονομικής κατάστασης και την
άμεση ανάγκη για αποπληρωμή
(μέρους) του τεράστιου χρέους που
οι προηγούμενες κυβερνήσεις
δημιούργησαν «ακολουθώντας μια
πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και
διασπάθισης του δημόσιου
χρήματος». Δύσκολα μπορεί επίσης
κανείς να αμφισβητήσει την ανάγκη
μείωσης του μισθολογικού κόστους
του δημοσίου και της τεράστιας
σπατάλης που δημιουργεί η «μη-
αποδοτική κρατική γραφειοκρατία».
Στο κομμάτι δε
των διαρθρωτικών
μεταρρυθμίσεων,
δεν μας
διευκρινίζει ο κ.
Σαμαράς, πώς το
μνημόνιο «έδεσε
χειροπόδαρα τον
ελληνικό λαό». Η
συμφωνία
περιλαμβάνει την
μεταρρύθμιση ενός ομολογουμένως
αδιέξοδου ασφαλιστικού
συστήματος, τον εκσυγχρονισμό της
δημόσιας διοίκησης, τη βελτίωση
του επιχειρηματικού περιβάλλοντος,
τη διαχείριση και αποκρατικοποίηση
των κρατικών επιχειρήσεων και το
άνοιγμα των κλειστών
επαγγελμάτων. Ποιό ακριβώς από
αυτά τα σημεία της συμφωνίάς
αποτελεί «εκχώρηση εθνικής
κυριαρχίας» και για πόσο ακόμα
χρόνο θα πρέπει οι πολιτικές
επιλογές της χώρας να καθορίζονται
με γνώμονα τα συμφέροντα
συνδικαλιστών και οργανωμένων
μειοψηφιών;
Αντί να επιπλήττει την κυβέρνηση
για τις καθυστερήσεις και τις
αντιφάσεις της, η αξιωματική
αντιπολίτευση επιλέγει να
συστρατευτεί με το πιο συντηρητικό
ίσως κομμάτι των πολιτών,
ελπίζοντας απλά στην εκλογική
απορρόφηση της όποιας
κυβερνητικής φθοράς.
Ίσως είναι πια πολύ αργά για την
πραγματικότητα. Το τοπίο έχει
αρχίσει ήδη να θολώνει. Κι αν δεν
σταθούμε νηφάλιοι απέναντι στην
αλήθεια, να μετρήσουμε, να
συζητήσουμε, να προτείνουμε, πολύ
φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρουμε να
αντισταθούμε στις απλοϊκές
ανοησίες της συνομωσιολογικής
δημοσιογραφίας. Και τότε τι;
δημοσιογραφία διαθέτει πλέον
ιδιαιτέρως αναπτυγμένα εργαλεία
για την αμφισβήτηση της
πραγματικότητας όταν και όπου
αυτό εξυπηρετεί τους στόχους του
εκάστοτε προπαγανδιστή. Η τακτική
είναι εξαιρετικά έξυπνη – όσο και
εξαιρετικά απλή. Τοποθετούμε στη
δημοσιότητα έναν ισχυρισμό τόσο
εξωφρενικό και τόσο πέρα κι έξω από
κάθε αντίληψη της αλήθειας, που η
πρώτη αντίδραση του κοινού είναι η
αμηχανία. Ίσως κι η έντονη
αντίδραση. Ωστόσο, σύντομα θα
υπάρξουν (παράπλευρο ελάττωμα
ίσως της εξέλιξης του μηχανισμού
σκέψης μας) εκείνοι που θα
οδηγηθούν από την αμηχανία στην
αβεβαιότητα: «δεν μπορεί… όπου
υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά»
ή «η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται
κάπου στη μέση…». Το τοπίο
θολώνει, θεωρίες συνωμοσίας
εμφανίζονται να καταστρέψουν κάθε
ελπίδα λογικού προβληματισμού, κι
ο προπαγανδιστής έχει πετύχει πια
το στόχο του. Αν η αλήθεια θολώσει
αρκετά, δεν υπάρχει πλέον αλήθεια.
Υπάρχει μόνο υποκειμενική
αφήγηση, σουπώδης σχετικισμός,
και το πεδίο είναι πλέον ανοιχτό σε
κάθε ανόητο ισχυρισμό.
«Η Ελλάδα
θυσιάστηκε για να
σωθεί η
ευρωζώνη. Και για
να γίνει, σας
εκπαιδεύουν να
αισθάνεστε ένοχοι
γι΄ αυτό που είστε. Έχουν ήδη
διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι.» Η
δήλωση αυτή ανήκει στην καναδέζα
δημοσιογράφο Ναόμι Κλάιν,
διασημότητα του κινήματος κατά της
παγκοσμιοποίησης και συγγραφέα
του best-seller «Το δόγμα του σοκ»,
σε πρόσφατη συνέντευξή της στην
εφημερίδα ‘Το Βήμα’. (Τόσο το
χειρότερο για την πραγματικότητα;)
Όλα τα μετρήσιμα μεγέθη ωστόσο
φαίνεται να μη συμφωνούν με τον
ισχυρισμό της κ. Κλάιν. Οι δημόσιες
δαπάνες αυξήθηκαν τα τελευταία
τριάντα χρόνια με ρυθμούς
μεγαλύτερους από κάθε άλλη χώρα
της ΕΕ. Το δημόσιο χρέος, από 31.2%
του ΑΕΠ το 1980, έφτασε το 80.7% το
1990, για να ξεπεράσει φέτος το
130%. Μόνο για τη μισθοδοσία των
δημοσίων υπαλλήλων, οι δαπάνες
του δημοσίου είναι υπερδιπλάσιες
της φορολογίας των φυσικών
προσώπων.
Σύμφωνα με το World Economic
Forum, η ανταγωνιστικότητα της
ελληνικής οικονομίας έπεσε, την
τελευταία μόλις δεκαετία, από την
36η στην 83η θέση. Ως βασικές αιτίες
της χαμηλής αυτής κατάταξης
ονομάζονται, μεταξύ άλλων: η μη-
αποδοτική κρατική γραφειοκρατία, η
διαφθορά, η περιοριστική εργατική
νομοθεσία και η νομοθετική
αστάθεια. (Τόσο το χειρότερο για τα
μετρήσιμα μεγέθη;)
«Τα φάγαμε όλοι
μαζί», δηλώνει ο
αντιπρόεδρος της
κυβέρνησης κ.
Πάγκαλος,
«ακολουθώντας
μια πρακτική
αθλιότητας,
εξαγοράς και
διασπάθισης του
δημόσιου
χρήματος ».
Ωστόσο, η συνωμοσιολογική
δημοσιογραφία έχει και εγχώριους
συμμάχους. Ο πρόεδρος της ΝΔ
πιστεύει ότι κακώς ακολουθούμε το
μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του
Μνημονίου. Κι άλλες ευρωπαϊκές
χώρες είχαν και έχουν ελλείμματα,
φέρεται να δηλώνει, αλλά «μόνο η
δική μας κυβέρνηση παρέδωσε τα
κλειδιά της διακυβέρνησης στην
τρόικα και έδεσε χειροπόδαρα τον
ελληνικό λαό.»
Ο κ. Σαμαράς φαίνεται ότι όχι μόνο
συμφωνεί με την κ. Κλάιν, όσο
αφορά το μέγεθος και τη σημασία
της κρίσης, αλλά κάνει κι ένα βήμα
πιο πέρα. Συντάσσεται δηλαδή
πλήρως με τις δυνάμεις εκείνες (ένα
‘μείγμα’ κρατικιστών και εθνικιστών
που αρνούνται πάντα και παντού
κάθε εκσυγχρονιστική προσπάθεια)
που διαβάζουν το Μνημόνιο
συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής
κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ ως
«εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας».
Το
Μνημόνιο
συνεργασίας,
για να
έχουμε
την
πραγματικότητα
υπόψη
μας
πριν η αμηχανία μας μετατραπεί σε
αβεβαιότητα, περιλαμβάνει δύο
κεντρικούς τομείς μεταρρυθμίσεων.
Ο πρώτος τομέας αναφέρεται στη
«δημοσιονομική προσαρμογή», κι ο
δεύτερος στις «διαρθρωτικές
μεταρρυθμίσεις». Κι αν στον πρώτο
τομέα μπορεί εύλογα κανείς να φέρει
τις αντιρρήσεις του όσο αφορά την
αποτελεσματικότητα της αύξησης
της φορολογίας, δύσκολα μπορεί να
αποφύγει το επείγον της
δημοσιονομικής κατάστασης και την
άμεση ανάγκη για αποπληρωμή
(μέρους) του τεράστιου χρέους που
οι προηγούμενες κυβερνήσεις
δημιούργησαν «ακολουθώντας μια
πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και
διασπάθισης του δημόσιου
χρήματος». Δύσκολα μπορεί επίσης
κανείς να αμφισβητήσει την ανάγκη
μείωσης του μισθολογικού κόστους
του δημοσίου και της τεράστιας
σπατάλης που δημιουργεί η «μη-
αποδοτική κρατική γραφειοκρατία».
Στο κομμάτι δε
των διαρθρωτικών
μεταρρυθμίσεων,
δεν μας
διευκρινίζει ο κ.
Σαμαράς, πώς το
μνημόνιο «έδεσε
χειροπόδαρα τον
ελληνικό λαό». Η
συμφωνία
περιλαμβάνει την
μεταρρύθμιση ενός ομολογουμένως
αδιέξοδου ασφαλιστικού
συστήματος, τον εκσυγχρονισμό της
δημόσιας διοίκησης, τη βελτίωση
του επιχειρηματικού περιβάλλοντος,
τη διαχείριση και αποκρατικοποίηση
των κρατικών επιχειρήσεων και το
άνοιγμα των κλειστών
επαγγελμάτων. Ποιό ακριβώς από
αυτά τα σημεία της συμφωνίάς
αποτελεί «εκχώρηση εθνικής
κυριαρχίας» και για πόσο ακόμα
χρόνο θα πρέπει οι πολιτικές
επιλογές της χώρας να καθορίζονται
με γνώμονα τα συμφέροντα
συνδικαλιστών και οργανωμένων
μειοψηφιών;
Αντί να επιπλήττει την κυβέρνηση
για τις καθυστερήσεις και τις
αντιφάσεις της, η αξιωματική
αντιπολίτευση επιλέγει να
συστρατευτεί με το πιο συντηρητικό
ίσως κομμάτι των πολιτών,
ελπίζοντας απλά στην εκλογική
απορρόφηση της όποιας
κυβερνητικής φθοράς.
Ίσως είναι πια πολύ αργά για την
πραγματικότητα. Το τοπίο έχει
αρχίσει ήδη να θολώνει. Κι αν δεν
σταθούμε νηφάλιοι απέναντι στην
αλήθεια, να μετρήσουμε, να
συζητήσουμε, να προτείνουμε, πολύ
φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρουμε να
αντισταθούμε στις απλοϊκές
ανοησίες της συνομωσιολογικής
δημοσιογραφίας. Και τότε τι;
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Hoover - Γ.Παπανδρέου ίδια τακτική - ίδια αποτελέσματα.
To 1932, η ανεργία στις ΗΠΑ θα έχει φτάσει το 25%. Αυτό το ποσοστό είχε “επιτευχθεί” μετά από μια περίοδο που ο πρόεδρος Hoover για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του οικονομικού κραχ του 29 είχε αυξήσει δραματικά τις κρατικές δαπάνες. Προσπαθώντας να ισορροπήσει κάπως την κατάσταση με τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό το ‘ 32 αρχίζει μια μεγάλη φοροεπιδρομή. Θα αυξήσει τον ανώτερο συντελεστή στο φόρο εισοδήματος από 25% στο 63%. Θα αυξήσει τους εταιρικούς φόρους και μια σειρά εισφορών. Θα επιβάλει ακόμα και φόρο στην διακίνηση επιταγών. Τα κρατικά έσοδα όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά σημείωσαν μια σημαντική μείωση . Ο Herbert Hoover διέπραξε μεγάλα λάθη στην διάρκεια της θητείας του. Παρόλα αυτά ο Hoover είχε κάτι που συνηγορούσε υπέρ του και αυτό ήταν το πρωτοφανές της τότε οικονομικής κρίσης . Τότε παρουσιάστηκαν προβλήματα που κανένας δεν τα είχε προβλέψει . Οι λύσεις που επεδίωξαν ο Hoover και αργότερα ο Roosevelt, αν και δημιούργησαν αντιδράσεις και εμπεριστατωμένη κριτική , είχαν τουλάχιστον το ελαφρυντικό ότι δεν είχαν την εμπειρία της μελλοντικής τους αποτυχίας . Ποιος όμως μπορεί να πει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει το ίδιο ελαφρυντικό ; Θα μπορούσε να δικαιολογηθεί για το ότι δεν ήξερε πότε θα σπάσει η ελληνική φούσκα αλλά ότι θα σκάσει ήταν βέβαιο . Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επίσης για όλα αυτά που κάνει ή δεν κάνει από τότε που κατάλαβε το βάθος της κρίσης . Το Πλαίσιο, μια πετυχημένη ελληνική επιχείρηση, καλείτε να πληρώσει έκτακτη εισφορά που στην συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει 800.000 ευρώ. Αυτό μειώνει τα κέρδη της κατά 95,4%. Το Πλαίσιο φαντάζομαι είναι από τις ελάχιστες επιχειρήσεις που κατάφεραν να έχουν αυξημένο τζίρο και κέρδη το 2010 οπότε μπορούσε να πληρώσει την ‘έκτακτη’ εισφορά , η οποία παρεμπιπτόντως επιβάλετε στα κέρδη του 2009. Πόσες όμως επιχειρήσεις μπορεί να είχαν κέρδη το 2009 αλλά ζημιές το 2010 και τώρα καλούνται να πληρώσουν έκτακτη εισφορά; Ο παραλογισμός της όλης υπόθεσης γίνεται πιο οξύς αν αναλογιστούμε που θα πάνε τα έσοδα από όλες αυτές τις καταστροφικές για την οικονομία έκτακτες εισφορές . Σε ρεπορτάζ μαθαίνουμε ότι “Ηδη, για το 2009, τα ελλείμματα των ΟΣΕ, ΕΔΙΣΥ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ, ΕΘΕΛ, ΕΑΣ, ΕΑΒ, ΕΤΑ, ΤΕΟ (διόδια) και ΟΔΙΕ ανήλθαν στο 1,7 δισ. ευρώ (αυξημένα κατά 6,3% σε σχέση με το 2008). Τα χρέη τους έφτασαν πέρυσι στα 12 δισ. ευρώ, καταγράφοντας άνοδο της τάξης του 10% σε σχέση με πρόπερσι.” Που ακριβώς μπορεί να στηριχτεί η παραπάνω πολιτική ; Ποιος μπορεί να εξηγήσει στους εργαζόμενους του Πλαίσιου ότι το δικό τους μέλλον διακινδυνεύεται για να συντηρηθούν οργανισμοί όπως ο ΟΣE ; Τι είδους κοινωνική δικαιοσύνη είναι αυτό; Και πως ακριβώς καταλαβαίνει ο κ. Παπανδρέου ότι με τέτοια μέτρα θα βγούμε από την κρίση; Η κυβέρνηση υπολογίζει ότι ο αριθμός των ανέργων θα αυξηθεί κατά 145.000. Εξ ολοκλήρου από τον ιδιωτικό τομέα που δεν ευθύνεται σε τίποτα εκτός από το γεγονός ότι βρίσκεται στην Ελλάδα . Για αυτούς του 145.000 δεν θα γίνουν διαδηλώσεις. Δεν θα κλεισθούν δρόμοι και δεν θα γίνουν καταλήψεις σε αρχαία μνημεία ή μη . Για την πολιτική τάξη η κρίση ξέσπασε το 2009. Για ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας όμως η κρίση είναι πολυετής και τώρα απλά φτάνει στο αποκορύφωμα της . Αυτή η άλλη Ελλάδα παραμένει αόρατη για την πολιτική τάξη. Όλοι κάνουμε λάθη και κανένας δεν πρέπει να περιμένει ότι ο κ . Παπανδρέου θα είναι τέλειος. Επίσης καταλαβαίνουμε ότι τα τελευταία 30 χρόνια ο κ. Παπανδρέου εκπαιδεύτηκε πολιτικά με ένα τρόπο που του είναι δύσκολο να καταλάβει τις αγωνίες και τους φόβους της μη συντεχνιακής Ελλάδας . Τα καταλαβαίνουμε όλα αυτά αλλά και αυτός θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι και η αναλγησία έχει τα όριά της .
Υποθετικά, αν αναλάμβανε την εξουσία το ΚΚΕ στη περίοδο της κρίσης. . . Τι αποτέλεσμα θα είχε αυτή η κυβέρνηση;
Ας υποθέσουμε ότι γίνεται επανάσταση στην Ελλάδα και
καταλαμβάνει την κυβέρνηση το ΚΚΕ το οποίο αναλαμβάνει να
πάρει τα λεφτά από την ολιγαρχία του τόπου να τα δώσει στους
φτωχούς έλληνες, να ξεχρεώσει το χρέος και να διορίσει και
1.000.000 μετανάστες στην κρατικοποιημένη πλέον
ολοκληρωτικά οικονομία. Φεύγουμε από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε
γυρίζουμε στην δραχμή, κλείνουμε το χρηματιστήριο και
διώχνουμε όλες τις πολυεθνικές αφού δεν μπορούμε να τις
κρατικοποιήσουμε. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα δίνουν μεγάλες
συντάξεις, τα νοσοκομεία θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους
χωρίς μαύρες τρύπες, η παιδεία θα παράγει γνώση και τεχνολογία
κόντρα στην παγκοσμοιημενη αγορά και η ιδιοκτησία θα
αναδιανεμηθεί ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε πολίτη και όχι
ανάλογα της προσφοράς του καθενός στη ζωή και στην εργασία.
Το αναφερόμενο σαν πηγή πλούτου, ενεργητικό των τραπεζών
(600δις) δεν έχει αποθεματικό ρευστότητας ούτε 20δις,(άνθρακας
ο θησαυρός) οι εισηγμενες εταιρείες (μεγάλο κεφάλαιο) στο
χρηματιστήριο δεν αξίζουν πάνω από 12δις,(άνθρακας ο
θησαυρός) η φοροδιαφυγή των 30δις που ποντάρουν όλοι θα
διαπιστώσουν ότι τα μισά αφορούν μικροεπιχειρησεις που
αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και το ΤΕΒΕ τους.(πάλι
άνθρακας ο θησαυρός) Όσο για την μείωση των εξοπλισμών αν
εξασφαλίσουν την ακεραιότητα της χώρας οι οπαδοί του ΠΑΜΕ,
καμία αντίρρηση. Και ενώ γίνονται όλα αυτά, ψάχνοντας στα
σεντούκια της πλουτοκρατίας, το χρέος τρέχει ήδη στα 500δις
ευρω.
Η έξοδος μας από το ευρω ,θα φέρει
πληθωριστικές πιέσεις ,και περαιτέρω
αύξηση του χρέους, η εκδίωξη των
πολυεθνικών , δραματική αύξηση της
ανεργίας και στέρηση αναγκαίων
αγαθών επιβίωσης (πχ φάρμακα,
πετρέλαιο κλπ), αλλά επειδή στα
κομμουνιστικά καθεστώτα η εργασία
δεν είναι δικαίωμα αλλά υποχρέωση, θα
αναδιανεμηθεί ο εναπομείναντος
πλούτος ισόποσα εξισώνοντας την
εξαθλίωση ζήτημα να φθάνει για τον
καθένα μας 200ε το μήνα) θα έχουμε όλοι δουλεία ,δεν θα
κερδίζουμε από την εργασία μας και θα έχουν την απαίτηση να
οικοδομήσουμε παράλληλα και τον σοσιαλισμό, ορίζοντας
αυθαίρετα ,ποιος άλλος ; το κόμμα ,το επίπεδο ευημερίας μας.
Το μόνο όπλο που διαθέτουν είναι η προπαγάνδα και η
χειραγώγηση. Μολις το 2008 επιτράπηκε στην Κούβα, νόμιμα η
χρήση κινητών τηλεφώνων ,ενώ πριν ήταν απαγορευμένα σαν
είδος πολυτελείας της αστικής τάξης. Την κατάργηση του
ΙΝΤΕΡΝΕΤ θα την ονομάσουν, τέλος στις σειρήνες της
παγκοσμιοποίησης, την κατάργηση των ιδιωτικών ΜΜΕ , χτύπημα
στην αστική δημοσιογραφία και τέλος στην γάγγραινα των
μεγαλοεκδοτων,για το κλείσιμο του κοινοβουλίου ,θα πουν, όταν
ο λαός έχει τον γνήσιο εκφραστή του (το ΚΚΕ) τι το χρειαζεται,
οπως και στην κατάργηση των συνδικάτων θα πουν ,λαός και
κόμμα ένα συνδικάτο, και αν πάμε και στο θέμα της θρησκευτικής
συνείδησης , η απάντηση θα είναι ,ο λαός δεν χρειάζεται όπιο για
να είναι ευτυχισμένος ,είμαστε εμείς για αυτό.
Να ξέρετε σύντροφοι ότι ο ελληνικός λαός την πείνα την αντέχει
αλλά όχι τον περιορισμό της ελευθερίας του, και οι μόνοι που δεν
περιόρισαν την ελευθερία τους και το πλούσιο επίπεδο ζωής τους
είναι η νομενκλατούρα των καθεστώτων σας που δεν πέρασε
ποτέ κρίση γιατί πάντα ζουν σαν Κροίσο. Αλλά να γνωρίζετε ότι
όσα συλλαλητήρια και να κάνετε, όσους δρόμους και λιμάνια και
να κλείνετε, δεν θα αφήσουμε τις Ελληνίδες να γίνουνε
παραδουλεύτρες και πουτάνες σε ξένα κράτη και τους Έλληνες
τεμπέληδες και αλκοολικούς.
Πρόβλεψη. Η αριστερά έχει την τελευταία της ευκαιρία στην
ιστορία να ανακάμψει. Η κρίση θα περάσει ,η Ελλάδα θα βγει από
το αδιέξοδο αλλά η αριστερά θα εξαφανισθεί, όχι γιατί
υποστηρίζει κάτι ουτοπικό και αναχρονιστικό, αλλά γιατί δεν
βοήθησε να ξεπεράσουμε την κρίση.
καταλαμβάνει την κυβέρνηση το ΚΚΕ το οποίο αναλαμβάνει να
πάρει τα λεφτά από την ολιγαρχία του τόπου να τα δώσει στους
φτωχούς έλληνες, να ξεχρεώσει το χρέος και να διορίσει και
1.000.000 μετανάστες στην κρατικοποιημένη πλέον
ολοκληρωτικά οικονομία. Φεύγουμε από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε
γυρίζουμε στην δραχμή, κλείνουμε το χρηματιστήριο και
διώχνουμε όλες τις πολυεθνικές αφού δεν μπορούμε να τις
κρατικοποιήσουμε. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα δίνουν μεγάλες
συντάξεις, τα νοσοκομεία θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους
χωρίς μαύρες τρύπες, η παιδεία θα παράγει γνώση και τεχνολογία
κόντρα στην παγκοσμοιημενη αγορά και η ιδιοκτησία θα
αναδιανεμηθεί ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε πολίτη και όχι
ανάλογα της προσφοράς του καθενός στη ζωή και στην εργασία.
Το αναφερόμενο σαν πηγή πλούτου, ενεργητικό των τραπεζών
(600δις) δεν έχει αποθεματικό ρευστότητας ούτε 20δις,(άνθρακας
ο θησαυρός) οι εισηγμενες εταιρείες (μεγάλο κεφάλαιο) στο
χρηματιστήριο δεν αξίζουν πάνω από 12δις,(άνθρακας ο
θησαυρός) η φοροδιαφυγή των 30δις που ποντάρουν όλοι θα
διαπιστώσουν ότι τα μισά αφορούν μικροεπιχειρησεις που
αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και το ΤΕΒΕ τους.(πάλι
άνθρακας ο θησαυρός) Όσο για την μείωση των εξοπλισμών αν
εξασφαλίσουν την ακεραιότητα της χώρας οι οπαδοί του ΠΑΜΕ,
καμία αντίρρηση. Και ενώ γίνονται όλα αυτά, ψάχνοντας στα
σεντούκια της πλουτοκρατίας, το χρέος τρέχει ήδη στα 500δις
ευρω.
Η έξοδος μας από το ευρω ,θα φέρει
πληθωριστικές πιέσεις ,και περαιτέρω
αύξηση του χρέους, η εκδίωξη των
πολυεθνικών , δραματική αύξηση της
ανεργίας και στέρηση αναγκαίων
αγαθών επιβίωσης (πχ φάρμακα,
πετρέλαιο κλπ), αλλά επειδή στα
κομμουνιστικά καθεστώτα η εργασία
δεν είναι δικαίωμα αλλά υποχρέωση, θα
αναδιανεμηθεί ο εναπομείναντος
πλούτος ισόποσα εξισώνοντας την
εξαθλίωση ζήτημα να φθάνει για τον
καθένα μας 200ε το μήνα) θα έχουμε όλοι δουλεία ,δεν θα
κερδίζουμε από την εργασία μας και θα έχουν την απαίτηση να
οικοδομήσουμε παράλληλα και τον σοσιαλισμό, ορίζοντας
αυθαίρετα ,ποιος άλλος ; το κόμμα ,το επίπεδο ευημερίας μας.
Το μόνο όπλο που διαθέτουν είναι η προπαγάνδα και η
χειραγώγηση. Μολις το 2008 επιτράπηκε στην Κούβα, νόμιμα η
χρήση κινητών τηλεφώνων ,ενώ πριν ήταν απαγορευμένα σαν
είδος πολυτελείας της αστικής τάξης. Την κατάργηση του
ΙΝΤΕΡΝΕΤ θα την ονομάσουν, τέλος στις σειρήνες της
παγκοσμιοποίησης, την κατάργηση των ιδιωτικών ΜΜΕ , χτύπημα
στην αστική δημοσιογραφία και τέλος στην γάγγραινα των
μεγαλοεκδοτων,για το κλείσιμο του κοινοβουλίου ,θα πουν, όταν
ο λαός έχει τον γνήσιο εκφραστή του (το ΚΚΕ) τι το χρειαζεται,
οπως και στην κατάργηση των συνδικάτων θα πουν ,λαός και
κόμμα ένα συνδικάτο, και αν πάμε και στο θέμα της θρησκευτικής
συνείδησης , η απάντηση θα είναι ,ο λαός δεν χρειάζεται όπιο για
να είναι ευτυχισμένος ,είμαστε εμείς για αυτό.
Να ξέρετε σύντροφοι ότι ο ελληνικός λαός την πείνα την αντέχει
αλλά όχι τον περιορισμό της ελευθερίας του, και οι μόνοι που δεν
περιόρισαν την ελευθερία τους και το πλούσιο επίπεδο ζωής τους
είναι η νομενκλατούρα των καθεστώτων σας που δεν πέρασε
ποτέ κρίση γιατί πάντα ζουν σαν Κροίσο. Αλλά να γνωρίζετε ότι
όσα συλλαλητήρια και να κάνετε, όσους δρόμους και λιμάνια και
να κλείνετε, δεν θα αφήσουμε τις Ελληνίδες να γίνουνε
παραδουλεύτρες και πουτάνες σε ξένα κράτη και τους Έλληνες
τεμπέληδες και αλκοολικούς.
Πρόβλεψη. Η αριστερά έχει την τελευταία της ευκαιρία στην
ιστορία να ανακάμψει. Η κρίση θα περάσει ,η Ελλάδα θα βγει από
το αδιέξοδο αλλά η αριστερά θα εξαφανισθεί, όχι γιατί
υποστηρίζει κάτι ουτοπικό και αναχρονιστικό, αλλά γιατί δεν
βοήθησε να ξεπεράσουμε την κρίση.
Υπεγράφη η πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας Με αμοιβές κάτω από τα όρια.
Υπεγράφη η πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση
εργασίας
Με αμοιβές κάτω από τα όρια
Πριν από λίγες ημέρες, υπεγράφη στην Ελλάδα η
πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, που
καθορίζει αμοιβές κάτω και από τα χαμηλότερα όρια
ημερομισθίων και μισθών της Εθνικής Γενικής
Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας . Το γεγονός ότι η
σύμβαση αυτή υπεγράφη σε επιχείρηση που
δραστηριοποιείται στον επισφαλή , από πολλές
απόψεις, κλάδο της φύλαξης (security) θεωρείται ότι
συνιστά προπομπό και για σειρά άλλων
επιχειρήσεων στον χώρο των υπηρεσιών. Το πιο
ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της σύμβασης είναι ότι
συνδέεται και με τους όρους που θέτει ο πελάτης
της εταιρείας . Δηλαδή, το ύψος των αμοιβών
καθορίζεται βάσει των δυνατοτήτων που έχει ο
πελάτης στον οποίο η εταιρεία θα παράσχει
υπηρεσίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η
εξέλιξη αυτή, απλώς, έρχεται να ενισχύσει το
βασικό συμπέρασμα: ότι το νέο μοντέλο της μερικής
και προσωρινής απασχόλησης, που στηρίζεται όλο
και περισότερο σε όρους ατομικών συμβάσεων,
τείνει να μετεξελιχθεί σε κανόνα. Την ίδια ώρα, τα
ποσοστά της μερικής απασχόλησης διπλασιάζονται
εργασίας
Με αμοιβές κάτω από τα όρια
Πριν από λίγες ημέρες, υπεγράφη στην Ελλάδα η
πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, που
καθορίζει αμοιβές κάτω και από τα χαμηλότερα όρια
ημερομισθίων και μισθών της Εθνικής Γενικής
Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας . Το γεγονός ότι η
σύμβαση αυτή υπεγράφη σε επιχείρηση που
δραστηριοποιείται στον επισφαλή , από πολλές
απόψεις, κλάδο της φύλαξης (security) θεωρείται ότι
συνιστά προπομπό και για σειρά άλλων
επιχειρήσεων στον χώρο των υπηρεσιών. Το πιο
ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της σύμβασης είναι ότι
συνδέεται και με τους όρους που θέτει ο πελάτης
της εταιρείας . Δηλαδή, το ύψος των αμοιβών
καθορίζεται βάσει των δυνατοτήτων που έχει ο
πελάτης στον οποίο η εταιρεία θα παράσχει
υπηρεσίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η
εξέλιξη αυτή, απλώς, έρχεται να ενισχύσει το
βασικό συμπέρασμα: ότι το νέο μοντέλο της μερικής
και προσωρινής απασχόλησης, που στηρίζεται όλο
και περισότερο σε όρους ατομικών συμβάσεων,
τείνει να μετεξελιχθεί σε κανόνα. Την ίδια ώρα, τα
ποσοστά της μερικής απασχόλησης διπλασιάζονται
Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Αναδιάρθρωση του χρέους προβλέπει ο διάσημος οικονομολόγος κος Ρουμπινί. [συνέντευξη στην εφημερίδα Καθημερινή]
Αναδιάρθρωση του χρέους
προβλέπει ο Ρουμπινί
Ο διάσημος οικονομολόγος εξηγεί
στην «Κ» γιατί την θεωρεί
αναπόφευκτη στο μέλλον
Συνέντευξη στον Αθανασιο Eλλις
Παρά την εφαρμογή σημαντικών
διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και
επώδυνων μέτρων δημοσιονομικής
εξυγίανσης , η Ελλάδα δεν θα
μπορέσει να ανταπεξέλθει στο
τεράστιο χρέος που συσσωρεύεται
και θα αναγκασθεί να προχωρήσει σε
αναδιάρθρωσή του , υποστηρίζει
μιλώντας στην «Κ» ο διάσημος
οικονομολόγος Νούριελ Ρουμπινί, ο
άνθρωπος που πριν από πέντε
χρόνια προέβλεψε την παγκόσμια
οικονομική κρίση . «Αν δεν θέλετε να
την πείτε πτώχευση, μην την λέτε
πτώχευση. Πείτε την αναδιάρθρωση
υπό πίεση, αλλά είναι βέβαιο ότι θα
συμβεί» επιμένει ο γεννημένος στην
Κωνσταντινούπολη Ιρανοεβραίος
καθηγητής του Πανεπιστημίου της
Νέας Υόρκης , ο οποίος έχει
χαρακτηρίσει την Ελλάδα
«LehmaBrothers της Ευρώπης» και
θεωρεί πως ο δανεισμός από το ΔΝΤ
και την Ε . Ε. το μόνο που επιτυγχάνει
είναι να αναβάλει την αναπόφευκτη
αναδιάρθρωση , με αποτέλεσμα όταν
γίνει αυτή να μην είναι πλέον
ελεγχόμενη .
Ο κ. Ρουμπινί, τον οποίο το
περιοδικό Time συμπεριέλαβε
πέρυσι στους 100 ανθρώπους με τη
μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο,
οφείλει τη φήμη του στην πρόβλεψη
που έκανε το 2005 περί επερχόμενης
κατάρρευσης της αγοράς ακινήτων
στις ΗΠΑ και γενικευμένης
οικονομικής καταστροφής . Το 2008
το περιοδικό Fortune ανέφερε ότι
«όταν το 2005 ο Ρουμπινί έλεγε πως
οι τιμές των ακινήτων επέπλεαν σε
ένα κύμα εικασιών , το οποίο
σύντομα θα βύθιζε την οικονομία,
πολλοί τον περιέγραφαν ως
Κασσάνδρα , αλλά τώρα
αποδεικνύεται σοφός».
- Η εκτίμησή σας για την Ελλάδα
παραμένει το ίδιο αρνητική όπως
ήταν την περασμένη άνοιξη ; Ο κ.
Στρος-Καν δηλώνει ότι η Ελλάδα
κινείται στον σωστό δρόμο.
- Κοιτάξτε. Εχουν υπάρξει μέτρα
δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά
όπως ήταν αναμενόμενο και το
ξέραμε , η αύξηση των φόρων και η
μείωση των δαπανών έχει επηρεάσει
αρνητικά τη συνολική ζήτηση και το
ΑΕΠ που μειώνονται , και όσο θα
μειώνονται καθίσταται πιο δύσκολη
η βελτίωση της σχέσης του
ελλείμματος και του χρέους με το
ΑΕΠ . Υπάρχουν επίσης πολιτικές
αντιστάσεις που γίνονται
περισσότερο ηχηρές .
- Ομως, παρά τις όποιες ενστάσεις, η
Ελλάδα εφαρμόζει σημαντικά
διαρθρωτικά μέτρα .
- Ακόμη και εάν η Ελλάδα υλοποιήσει
όλα όσα περιλαμβάνονται στο
πρόγραμμα του ΔΝΤ , εάν λάβει όλα
τα δρακόντεια μέτρα
δημοσιονομικής εξυγίανσης και
σταθεροποίησης , το ίδιο το
πρόγραμμα προβλέπει μείωση της
παραγωγής και , σύμφωνα με το
καλύτερο σενάριο, το δημόσιο χρέος
της Ελλάδας θα σταθεροποιηθεί στα
επίπεδα του 148% του ΑΕΠ, που για
μένα δεν είναι βιώσιμο και απαιτεί
αναδιάρθρωση .
Αναβολή
- Η ελληνική κυβέρνηση επιμένει ότι
δεν τίθεται θέμα πτώχευσης.
- Οι Ελληνες γυρίζουν και δηλώνουν
σε όλους τους τόνους ότι ποτέ δεν
θα προχωρήσουν σε πτώχευση . Το
ζήτημα δεν είναι η πτώχευση. Πολύ
λίγα κράτη κάνουν ξεκάθαρη
πτώχευση . Αλλά πολλά προχωρούν
σε επιβαλλόμενη από τις αρχές, που
διέπουν τις αγορές, ελεγχόμενη
αναδιάρθρωση του δημόσιου
χρέους τους . Αλλά το κάνουν υπό
την απειλή της πτώχευσης, αλλιώς
κανείς δεν θα δεχόταν οικειοθελώς
να πάρει νέο χρέος με χειρότερη
προμήθεια . Το Πακιστάν, η Ουκρανία,
ο Αγ. Δομίνικος, η Ουρουγουάη,
είναι χώρες που έχουν κάνει
ελεγχόμενη , «εκτός δικαστηρίου»,
εκτός πτώχευσης, προληπτική
αναδιάρθρωση του χρέους,
ανταλλάσσοντας το παλαιό χρέος με
νέο . Με αυτό τον τρόπο αναβάλλουν
την ωρίμαση του χρέους για πολλά
χρόνια , μειώνοντας τα επιτόκια για
το νέο χρέος κάτω από τα επίπεδα
της αγοράς , και διατηρώντας την
ονομαστική αξία του χρέους στο
100% ώστε οι τράπεζες που το έχουν
να μην αρχίσουν να το διαγράφουν.
Οσο η αξία του χρέους είναι
σταθερή , δεν υποχρεούσαι να το
διαγράψεις. Μπορεί να επιτευχθεί
«κούρεμα» με την επιμήκυνση της
αποπληρωμής και θέτοντας όρια στα
επιτόκια .
Μη ρεαλιστική η επιστροφή στις
αγορές
Ο κ. Ρουμπινί είναι κατηγορηματικός
όταν η συζήτηση έρχεται στο θέμα
της επαναφοράς της Ελλάδας στις
αγορές χρήματος . Οπως ξεκαθαρίζει,
θεωρεί μη ρεαλιστική την πρόβλεψη
για επάνοδο σε 18 μήνες το πολύ. Κι
εξηγεί τους λόγους.
- Η εκτίμηση του ΔΝΤ ότι σε 12 ή 18
μήνες η Ελλάδα θα μπορούσε να
επιστρέψει στις αγορές δεν είναι
ρεαλιστική ;
- Εγώ δεν την βρίσκω ρεαλιστική.
Ακόμη και στο καλύτερο σενάριο,
είναι δύσκολο να δει κανείς πώς η
Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει μια
πρόσβαση στις αγορές που θα έχει
νόημα . Η εξυγίανση θα είναι
επώδυνη, με περισσότερο
στασιμοπληθωρισμό, περισσότερη
ύφεση. Αλλά, όπως σας είπα,
μπορείτε να προχωρήσετε σε
ελεγχόμενη αναδιάρθρωση . Να
μειώσετε το χρέος σας με έναν
ελεγχόμενο τρόπο , όπως έχουν κάνει
πολλές χώρες, και τότε δεν θα
χρειασθεί να απευθυνθείτε στις
αγορές .
- Αρα, επιμένετε ότι η πτώχευση είναι
αναπόφευκτη.
- Για μένα είναι αναπόφευκτη. Θα
συμβεί. Διότι είναι αδύνατον να
επιζήσει η Ελλάδα με ένα χρέος που
φθάνει στο 150% του ΑΕΠ. Να
αντικαταστήσει το ιδιωτικό χρέος με
δημόσιο , να μπορέσει να
αποπληρώσει το ΔΝΤ και την Ε. Ε.
ύστερα από τρία χρόνια, και να
επιστρέψει στις αγορές με τα spreads
να παραμένουν στο ζενίθ. Θα
χρειαστεί μια ελεγχόμενη
αναδιάρθρωση . Αν δεν θέλετε να την
πείτε πτώχευση, μην την λέτε
πτώχευση. Πείτε τη αναδιάρθρωση
υπό πίεση. Εχει συμβεί τόσες φορές.
Και κανείς δεν πιστεύει ότι δεν θα
συμβεί και στην περίπτωση της
Ελλάδας .
Το ίδιο θα συμβεί στην πορεία και με
την Ιρλανδία και την Πορτογαλία . Θα
έχουμε, λοιπόν, ουσιαστικές
πτωχεύσεις (effective defaults), ίσως
όχι επίσημες, αλλά ακόμη και εάν δεν
θέλετε να χρησιμοποιήσετε την
βρώμικη λέξη «πτώχευση», θα είναι
ελεγχόμενες αναδιαρθρώσεις χρέους
οι οποίες θα αρχίσουν από την
Ελλάδα . Δεν έχω καμία αμφιβολία επ'
αυτού.
- Τίθεται ζήτημα εξόδου της Ελλάδας
από το ευρώ;
- Είναι δύο διαφορετικά ζητήματα.
Μπορείτε να κάνετε ελεγχόμενη
αναδιάρθρωση και να παραμείνετε
στη νομισματική ένωση , αλλά
μπορείτε ταυτόχρονα να βγείτε από
το ευρώ . Η αναδιάρθρωση είναι πιο
πιθανή, και θα συμβεί νωρίτερα από
την ενδεχόμενη επιλογή της εξόδου
από την Ευρωζώνη , η οποία είναι
λίγο παγίδα αφού ουσιαστικά θα
οδηγηθείτε εκτός Ευρωπαϊκής
Ενωσης . Αρα, το κόστος μιας τέτοιας
εξέλιξης είναι πολύ μεγαλύτερο από
μια αναδιάρθρωση του χρέους . Αυτό
είναι ένα σενάριο για τα επόμενα
πέντε χρόνια όταν χώρες όπως η
Ελλάδα και άλλες υποστούν όλες τις
θυσίες και εξακολουθούν να μην
παρουσιάζουν ανάπτυξη . Εάν δεν
έχουν υποχωρήσει οι τιμές στο
εσωτερικό και δεν έχει υπάρξει
αύξηση της ανταγωνιστικότητας
μέσω μικρότερης αύξησης των
μισθών από την παραγωγικότητα,
στην πορεία οι χώρες αυτές θα
αντιμετωπίσουν πρόβλημα
ανάπτυξης το οποίο δεν θα μπορεί
να επιλυθεί με αναδιάρθρωση του
χρέους , κάτι που σημαίνει ότι η
επιλογή εξόδου από το ευρώ
παραμένει στο τραπέζι ως μια
πιθανότητα .
Χρονική μετάθεση του
προβλήματος
Οταν η «Κ» επισήμανε στον κ.
Ρουμπινί ότι στο σενάριο περί
αναπόφευκτης πτώχευσης η Ελλάδα
θα αντέτεινε πως η ελληνική
οικονομία αλλάζει και σύντομα θα
είναι περισσότερο ανταγωνιστική
και θα παρουσιάζει ανάπτυξη ,
παρενέβη ο διευθυντής αγορών και
στρατηγικής της Roubini Global
Economics, Αρναμπ Ντας, για να
τονίσει πως ναι μεν «η επίσημη
γραμμή είναι ότι αποδίδει η
δημοσιονομική εξυγίανση , και αυτό
είναι σωστό, αλλά τίθεται το
ερώτημα εάν ταυτόχρονα
υλοποιούνται και όλες οι άλλες
αλλαγές , και μάλιστα με τέτοιους
ρυθμούς που να φέρουν την Ελλάδα
στο ποθητό σημείο στο τέλους του
προγράμματος ».
Και συνέχισε: «Αυτό μένει να φανεί,
αλλά μέχρι στιγμής τα πράγματα δεν
κινούνται προς αυτή την
κατεύθυνση . Ο πληθωρισμός είναι
5%, το εξωτερικό χρέος αυξάνεται
και η ανταγωνιστικότητα δεν
αποκαθίσταται . Εχει επιλεγεί ένας
πολύ επώδυνος τρόπος
σταθεροποίησης . Είναι σαφώς
αναγκαίος για να διατηρηθεί το
ευρώ , αλλά λογικά αυτό που
αναμένεται να συμβεί είναι να
μετατεθεί χρονικά το πρόβλημα τόσο
ώστε να μην προκαλέσει συστημικό
κύμα μετάδοσής του στην Ιρλανδία ,
την Πορτογαλία και την Ισπανία. Να
δοθεί σε αυτές τις χώρες αρκετός
χρόνος να θέσουν τα δημοσιονομικά
τους και το δημόσιο χρέος τους υπό
έλεγχο , και τότε, αν η Ελλάδα
εξακολουθεί να μην βρίσκεται σε
βιώσιμη φάση , να γίνει
αναδιάρθρωση του χρέους και να
παραμείνει στο ευρώ ».
προβλέπει ο Ρουμπινί
Ο διάσημος οικονομολόγος εξηγεί
στην «Κ» γιατί την θεωρεί
αναπόφευκτη στο μέλλον
Συνέντευξη στον Αθανασιο Eλλις
Παρά την εφαρμογή σημαντικών
διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και
επώδυνων μέτρων δημοσιονομικής
εξυγίανσης , η Ελλάδα δεν θα
μπορέσει να ανταπεξέλθει στο
τεράστιο χρέος που συσσωρεύεται
και θα αναγκασθεί να προχωρήσει σε
αναδιάρθρωσή του , υποστηρίζει
μιλώντας στην «Κ» ο διάσημος
οικονομολόγος Νούριελ Ρουμπινί, ο
άνθρωπος που πριν από πέντε
χρόνια προέβλεψε την παγκόσμια
οικονομική κρίση . «Αν δεν θέλετε να
την πείτε πτώχευση, μην την λέτε
πτώχευση. Πείτε την αναδιάρθρωση
υπό πίεση, αλλά είναι βέβαιο ότι θα
συμβεί» επιμένει ο γεννημένος στην
Κωνσταντινούπολη Ιρανοεβραίος
καθηγητής του Πανεπιστημίου της
Νέας Υόρκης , ο οποίος έχει
χαρακτηρίσει την Ελλάδα
«LehmaBrothers της Ευρώπης» και
θεωρεί πως ο δανεισμός από το ΔΝΤ
και την Ε . Ε. το μόνο που επιτυγχάνει
είναι να αναβάλει την αναπόφευκτη
αναδιάρθρωση , με αποτέλεσμα όταν
γίνει αυτή να μην είναι πλέον
ελεγχόμενη .
Ο κ. Ρουμπινί, τον οποίο το
περιοδικό Time συμπεριέλαβε
πέρυσι στους 100 ανθρώπους με τη
μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο,
οφείλει τη φήμη του στην πρόβλεψη
που έκανε το 2005 περί επερχόμενης
κατάρρευσης της αγοράς ακινήτων
στις ΗΠΑ και γενικευμένης
οικονομικής καταστροφής . Το 2008
το περιοδικό Fortune ανέφερε ότι
«όταν το 2005 ο Ρουμπινί έλεγε πως
οι τιμές των ακινήτων επέπλεαν σε
ένα κύμα εικασιών , το οποίο
σύντομα θα βύθιζε την οικονομία,
πολλοί τον περιέγραφαν ως
Κασσάνδρα , αλλά τώρα
αποδεικνύεται σοφός».
- Η εκτίμησή σας για την Ελλάδα
παραμένει το ίδιο αρνητική όπως
ήταν την περασμένη άνοιξη ; Ο κ.
Στρος-Καν δηλώνει ότι η Ελλάδα
κινείται στον σωστό δρόμο.
- Κοιτάξτε. Εχουν υπάρξει μέτρα
δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά
όπως ήταν αναμενόμενο και το
ξέραμε , η αύξηση των φόρων και η
μείωση των δαπανών έχει επηρεάσει
αρνητικά τη συνολική ζήτηση και το
ΑΕΠ που μειώνονται , και όσο θα
μειώνονται καθίσταται πιο δύσκολη
η βελτίωση της σχέσης του
ελλείμματος και του χρέους με το
ΑΕΠ . Υπάρχουν επίσης πολιτικές
αντιστάσεις που γίνονται
περισσότερο ηχηρές .
- Ομως, παρά τις όποιες ενστάσεις, η
Ελλάδα εφαρμόζει σημαντικά
διαρθρωτικά μέτρα .
- Ακόμη και εάν η Ελλάδα υλοποιήσει
όλα όσα περιλαμβάνονται στο
πρόγραμμα του ΔΝΤ , εάν λάβει όλα
τα δρακόντεια μέτρα
δημοσιονομικής εξυγίανσης και
σταθεροποίησης , το ίδιο το
πρόγραμμα προβλέπει μείωση της
παραγωγής και , σύμφωνα με το
καλύτερο σενάριο, το δημόσιο χρέος
της Ελλάδας θα σταθεροποιηθεί στα
επίπεδα του 148% του ΑΕΠ, που για
μένα δεν είναι βιώσιμο και απαιτεί
αναδιάρθρωση .
Αναβολή
- Η ελληνική κυβέρνηση επιμένει ότι
δεν τίθεται θέμα πτώχευσης.
- Οι Ελληνες γυρίζουν και δηλώνουν
σε όλους τους τόνους ότι ποτέ δεν
θα προχωρήσουν σε πτώχευση . Το
ζήτημα δεν είναι η πτώχευση. Πολύ
λίγα κράτη κάνουν ξεκάθαρη
πτώχευση . Αλλά πολλά προχωρούν
σε επιβαλλόμενη από τις αρχές, που
διέπουν τις αγορές, ελεγχόμενη
αναδιάρθρωση του δημόσιου
χρέους τους . Αλλά το κάνουν υπό
την απειλή της πτώχευσης, αλλιώς
κανείς δεν θα δεχόταν οικειοθελώς
να πάρει νέο χρέος με χειρότερη
προμήθεια . Το Πακιστάν, η Ουκρανία,
ο Αγ. Δομίνικος, η Ουρουγουάη,
είναι χώρες που έχουν κάνει
ελεγχόμενη , «εκτός δικαστηρίου»,
εκτός πτώχευσης, προληπτική
αναδιάρθρωση του χρέους,
ανταλλάσσοντας το παλαιό χρέος με
νέο . Με αυτό τον τρόπο αναβάλλουν
την ωρίμαση του χρέους για πολλά
χρόνια , μειώνοντας τα επιτόκια για
το νέο χρέος κάτω από τα επίπεδα
της αγοράς , και διατηρώντας την
ονομαστική αξία του χρέους στο
100% ώστε οι τράπεζες που το έχουν
να μην αρχίσουν να το διαγράφουν.
Οσο η αξία του χρέους είναι
σταθερή , δεν υποχρεούσαι να το
διαγράψεις. Μπορεί να επιτευχθεί
«κούρεμα» με την επιμήκυνση της
αποπληρωμής και θέτοντας όρια στα
επιτόκια .
Μη ρεαλιστική η επιστροφή στις
αγορές
Ο κ. Ρουμπινί είναι κατηγορηματικός
όταν η συζήτηση έρχεται στο θέμα
της επαναφοράς της Ελλάδας στις
αγορές χρήματος . Οπως ξεκαθαρίζει,
θεωρεί μη ρεαλιστική την πρόβλεψη
για επάνοδο σε 18 μήνες το πολύ. Κι
εξηγεί τους λόγους.
- Η εκτίμηση του ΔΝΤ ότι σε 12 ή 18
μήνες η Ελλάδα θα μπορούσε να
επιστρέψει στις αγορές δεν είναι
ρεαλιστική ;
- Εγώ δεν την βρίσκω ρεαλιστική.
Ακόμη και στο καλύτερο σενάριο,
είναι δύσκολο να δει κανείς πώς η
Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει μια
πρόσβαση στις αγορές που θα έχει
νόημα . Η εξυγίανση θα είναι
επώδυνη, με περισσότερο
στασιμοπληθωρισμό, περισσότερη
ύφεση. Αλλά, όπως σας είπα,
μπορείτε να προχωρήσετε σε
ελεγχόμενη αναδιάρθρωση . Να
μειώσετε το χρέος σας με έναν
ελεγχόμενο τρόπο , όπως έχουν κάνει
πολλές χώρες, και τότε δεν θα
χρειασθεί να απευθυνθείτε στις
αγορές .
- Αρα, επιμένετε ότι η πτώχευση είναι
αναπόφευκτη.
- Για μένα είναι αναπόφευκτη. Θα
συμβεί. Διότι είναι αδύνατον να
επιζήσει η Ελλάδα με ένα χρέος που
φθάνει στο 150% του ΑΕΠ. Να
αντικαταστήσει το ιδιωτικό χρέος με
δημόσιο , να μπορέσει να
αποπληρώσει το ΔΝΤ και την Ε. Ε.
ύστερα από τρία χρόνια, και να
επιστρέψει στις αγορές με τα spreads
να παραμένουν στο ζενίθ. Θα
χρειαστεί μια ελεγχόμενη
αναδιάρθρωση . Αν δεν θέλετε να την
πείτε πτώχευση, μην την λέτε
πτώχευση. Πείτε τη αναδιάρθρωση
υπό πίεση. Εχει συμβεί τόσες φορές.
Και κανείς δεν πιστεύει ότι δεν θα
συμβεί και στην περίπτωση της
Ελλάδας .
Το ίδιο θα συμβεί στην πορεία και με
την Ιρλανδία και την Πορτογαλία . Θα
έχουμε, λοιπόν, ουσιαστικές
πτωχεύσεις (effective defaults), ίσως
όχι επίσημες, αλλά ακόμη και εάν δεν
θέλετε να χρησιμοποιήσετε την
βρώμικη λέξη «πτώχευση», θα είναι
ελεγχόμενες αναδιαρθρώσεις χρέους
οι οποίες θα αρχίσουν από την
Ελλάδα . Δεν έχω καμία αμφιβολία επ'
αυτού.
- Τίθεται ζήτημα εξόδου της Ελλάδας
από το ευρώ;
- Είναι δύο διαφορετικά ζητήματα.
Μπορείτε να κάνετε ελεγχόμενη
αναδιάρθρωση και να παραμείνετε
στη νομισματική ένωση , αλλά
μπορείτε ταυτόχρονα να βγείτε από
το ευρώ . Η αναδιάρθρωση είναι πιο
πιθανή, και θα συμβεί νωρίτερα από
την ενδεχόμενη επιλογή της εξόδου
από την Ευρωζώνη , η οποία είναι
λίγο παγίδα αφού ουσιαστικά θα
οδηγηθείτε εκτός Ευρωπαϊκής
Ενωσης . Αρα, το κόστος μιας τέτοιας
εξέλιξης είναι πολύ μεγαλύτερο από
μια αναδιάρθρωση του χρέους . Αυτό
είναι ένα σενάριο για τα επόμενα
πέντε χρόνια όταν χώρες όπως η
Ελλάδα και άλλες υποστούν όλες τις
θυσίες και εξακολουθούν να μην
παρουσιάζουν ανάπτυξη . Εάν δεν
έχουν υποχωρήσει οι τιμές στο
εσωτερικό και δεν έχει υπάρξει
αύξηση της ανταγωνιστικότητας
μέσω μικρότερης αύξησης των
μισθών από την παραγωγικότητα,
στην πορεία οι χώρες αυτές θα
αντιμετωπίσουν πρόβλημα
ανάπτυξης το οποίο δεν θα μπορεί
να επιλυθεί με αναδιάρθρωση του
χρέους , κάτι που σημαίνει ότι η
επιλογή εξόδου από το ευρώ
παραμένει στο τραπέζι ως μια
πιθανότητα .
Χρονική μετάθεση του
προβλήματος
Οταν η «Κ» επισήμανε στον κ.
Ρουμπινί ότι στο σενάριο περί
αναπόφευκτης πτώχευσης η Ελλάδα
θα αντέτεινε πως η ελληνική
οικονομία αλλάζει και σύντομα θα
είναι περισσότερο ανταγωνιστική
και θα παρουσιάζει ανάπτυξη ,
παρενέβη ο διευθυντής αγορών και
στρατηγικής της Roubini Global
Economics, Αρναμπ Ντας, για να
τονίσει πως ναι μεν «η επίσημη
γραμμή είναι ότι αποδίδει η
δημοσιονομική εξυγίανση , και αυτό
είναι σωστό, αλλά τίθεται το
ερώτημα εάν ταυτόχρονα
υλοποιούνται και όλες οι άλλες
αλλαγές , και μάλιστα με τέτοιους
ρυθμούς που να φέρουν την Ελλάδα
στο ποθητό σημείο στο τέλους του
προγράμματος ».
Και συνέχισε: «Αυτό μένει να φανεί,
αλλά μέχρι στιγμής τα πράγματα δεν
κινούνται προς αυτή την
κατεύθυνση . Ο πληθωρισμός είναι
5%, το εξωτερικό χρέος αυξάνεται
και η ανταγωνιστικότητα δεν
αποκαθίσταται . Εχει επιλεγεί ένας
πολύ επώδυνος τρόπος
σταθεροποίησης . Είναι σαφώς
αναγκαίος για να διατηρηθεί το
ευρώ , αλλά λογικά αυτό που
αναμένεται να συμβεί είναι να
μετατεθεί χρονικά το πρόβλημα τόσο
ώστε να μην προκαλέσει συστημικό
κύμα μετάδοσής του στην Ιρλανδία ,
την Πορτογαλία και την Ισπανία. Να
δοθεί σε αυτές τις χώρες αρκετός
χρόνος να θέσουν τα δημοσιονομικά
τους και το δημόσιο χρέος τους υπό
έλεγχο , και τότε, αν η Ελλάδα
εξακολουθεί να μην βρίσκεται σε
βιώσιμη φάση , να γίνει
αναδιάρθρωση του χρέους και να
παραμείνει στο ευρώ ».
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
Απαντητικό άρθρο του κυρίου Πολάκη Παύλου, εναντίον ορισμένων λασπολογιών.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί
απάντηση του υποψηφίου
δημάρχου Σφακίων, κ. Π. Πολάκη,
σε πρόσφατο άρθρο της κυρίας Ε.
Βουγιούκαλου, το οποίο
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας:
«Φαίνεται ότι ορισμένοι άνθρωποι,
όταν για λόγους ανωτερότητας και
ευπρέπειας δεν τους απαντάς στις
λασπολογίες και στα αίσχη που
διαδίδουν, νομίζουν ότι μπορούν να
συνεχίζουν το «γκαιμπελικό» έργο
της δυσφήμησης χωρίς συνέπειες.
Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκε η
κυρία Βουγιούκαλου, που στο
περσινό της προσβλητικό άρθρο
εναντίον των καθηγητών του
Πολυτεχνείου και της Γεωπονικής
Αθηνών, τους οποίους η Ένωση των
Απανταχού Σφακιανών κατέβασε
στην επαρχία μας για να αρχίσει η
επεξεργασία του Αναπτυξιακού
Επιχειρησιακού Σχεδίου 2010-2015,
δεν απαντήσαμε γιατί θεωρήσαμε ότι
δεν άξιζε να ασχοληθούμε με
μικρότητες.
Όμως, μετά το πρόσφατο άρθρο της
κυρίας Βουγιούκαλου στον «Νέο
Κήρυκα Χανίων», στα «Χανιώτικα
Νέα» και τα «Ρεθεμνιώτικα Νέα»,
είναι υποχρέωσή μας να
απαντήσουμε για να βάλουμε τα
πράγματα στη θέση τους. Έχουμε και
λέμε λοιπόν:
1) Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που
η κυρία Βουγιούκαλου έχει διαβάσει
καλά το πρόγραμμα της
«ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΦΑΚΙΩΝ» και
συμφωνεί σε όλα όσα γράφουμε για
την ανάπτυξη των Σφακίων μέσα από
τη σύνδεση παραγωγής και
αγροτοτουρισμού, για εναλλακτικό
τουρισμό, για τοπικά δίκτυα
κατανάλωσης κ.τλ. Είναι πράγματι
μεγάλη ικανοποίηση να βλέπεις ότι,
ιδέες, προτάσεις και σχέδια που
ακούστηκαν ιδιαίτερα στα Σφακιά
μετά τις συζητήσεις που
οργανώσαμε ως παράταξη τον
τελευταίο χρόνο, έχουν την δύναμη
να πείθουν ακόμη και υποψηφίους
δημοτικούς συμβούλους του
αντίπαλου συνδυασμού του κ.
Χιωτάκη, όπως είναι η κυρία
Βουγιούκαλου. Ελπίζουμε, όταν με
το καλό τυπωθεί το πρόγραμμα του
συνδυασμού τους, η κυρία
Βουγιούκαλου να συμπεριλάβει τις
θέσεις αυτές, γιατί τα απλούστατα
γραπτά κείμενα μένουν (scripta
manent).
2) Αν η κυρία Βουγιούκαλου με τη
φράση «Θέλουμε έναν δήμαρχο με
περιφερειακή συνείδηση και
εξωστρέφεια» υπονοεί αυτό που
υπογείως και αγωνιωδώς προβάλλει
στην επαρχία μας, ότι δηλαδή «ο
Πολάκης δεν είναι στο ίδιο κόμμα με
τον Αρναουτάκη που θα βγει
περιφερειάρχης, άρα δεν θα τον
βοηθήσει αν εκλεγεί δήμαρχος», ε, τί
να κάνουμε, ας μείνει με τη
στεναχώρια. Κατά την ταπεινή μας
γνώμη, μόνο οι άνθρωποι που δεν
έχουν εξαρτήσεις από την κεντρική
εξουσία και δεν εξοφλούν
συναλλαγματικές οικονομικών
δοσοληψιών, είναι σε θέση να
«τοποθετήσουν τα Σφακιά σε
πρωτεύουσα θέση στην Περιφέρεια
Κρήτης», όπως γράφει η κυρία
Βουγιούκαλου.
3) Είναι πραγματικά μικρόψυχο και
αποτελεί απότοκο πανικού και
απώλειας ψυχραιμίας, να
αναφέρεται η κυρία Βουγιούκαλου
με τόσο απαξιωτικό τρόπο
(«καιροσκόποι», «τριτοκοσμική
αντιμετώπιση») στην «Εβδομάδα
Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης» που
οργάνωσε με πρωτοβουλία μου η
Ένωση Απανταχού Σφακιανών, σε
συνεργασία με την κλινική «ΙΑΣΙΣ»
Πειραιά το 2006 στα Σφακιά. Οι 1.250
Σφακιανοί που εξετάστηκαν, οι 5.500
εργαστηριακές εξετάσεις, οι 35
γαστροσκοπήσεις-
κωλονοσκοπήσεις, τα 45 μικρά
χειρουργεία, τα 50 υπέρηχα, τα 60
Triplex καρδιάς, τα οποία είναι ένα
μικρό μέρος των όσων έγιναν τότε,
είναι η καλύτερη απάντηση στο
βόρβορο λάσπης που εκτοξεύει η
κυρία Βουγιούκαλου, τόσο προς την
ομάδα των 33 ιατρών που κατέβηκε
τότε, αλλά όσο και προς τους ίδιους
τους Σφακιανούς, που κυριολεκτικά
«αγκάλιασαν» αυτή την
πρωτοβουλία. Όσον αφορά στο
Νοσοκομειακό Σκάφος, το οποίο
όντως η παράταξη που ανήκει η
κυρία Βουγιούκαλου αποπειράθηκε-
ευτυχώς χωρίς αποτέλεσμα-να
παροπλίσει για ψηφοθηρικούς
λόγους, ας δει την ευχαριστήρια
επιστολή της κυρίας Πλυμάκη (που
δημοσιεύθηκε στα «Χανιώτικα Νέα»)
προς τον Δήμο Σφακίων για τη
διάσωσή της φέτος από τον Άγιο
Παύλο, ή ας ρωτήσει την γυναίκα με
το έμφραγμα που μεταφέρθηκε
πέρυσι από την Γαύδο με 6-7
μποφόρ (ήτοι, δύο μόνο
περιπτώσεις, από τις συνολικά 35
που επενέβη σωτήρια το Σκάφος
πέρυσι και φέτος).
Τελειώνοντας γι’ αυτό το θέμα, και
επειδή στο οικονομικό ζήτημα δεν
ανεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας:
α) η «Εβδομάδα Πρωτοβάθμιας
Περίθαλψης» το 2006 κόστισε-μαζί
με τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό
που έγινε δωρεά στα αγροτικά
ιατρεία Χώρας Σφακίων, Ανώπολης
και Αγίας Ρουμέλης-συνολικά 25.000
€, τα οποία πληρώθηκαν Μέχρι
τελευταίας δεκάρας από την Ένωση
Απανταχού Σφακιανών και την
κλινική «ΙΑΣΙΣ». Ο Δήμος Σφακίων
είχε αναλάβει, μετά από συμφωνία,
την υποχρέωση της φιλοξενίας της
ομάδας (33 άτομα συνολικά) δηλ. τη
διαμονή και το φαγητό. Όπως θα
ξέρει η κυρία Βουγιούκαλου, αυτό το
κόστος ανήλθε σε περίπου 5.500 €,
το οποίο ο Δήμος Σφακίων «δέησε»
να εξοφλήσει δύο ολόκληρα χρόνια
μετά, ήτοι το 2008.
β) Όσον αφορά το Σκάφος, η Ένωση
Απανταχού Σφακιανών κάλυψε όχι
μόνο ολόκληρη την αγορά και την
μεταφορά του αλλά και τους τρεις
μισθούς των χειριστών του κατά τον
πρώτο χρόνο λειτουργίας του το
2009, μετά την αθέτηση από πλευράς
του Δήμου της υποχρέωσης να τους
καλύψει. Ας μην ξαναμιλήσει λοιπόν
η κυρία Βουγιούκαλου για
«σφετερισμό θεσμών», γιατί
αποδεικνύεται εναργέστατα ότι η
υπόθεση αγγίζει τα όρια του
παράλογου και του γελοίου
συγχρόνως.
4) Εκεί όμως που η κατάσταση
ξεφεύγει εντελώς από τα πλαίσια
μιας λογικής πολιτικής
αντιπαράθεσης-έστω και έντονης-
είναι οι αναφορές της για
«καπετανάτα», «μπαλωθιές»,
«σωβινισμούς» και
«ψευτοτσαμπουκάδες». Ας μας
απαντήσει λοιπόν ο «μιμητής του
Γκαίμπελς» η κυρία Βουγιούκαλου,
ποιον ακριβώς από τους 53
υποψήφιους που έχει ο συνδυασμός
μας και έχουμε ανακοινώσει τόσον
καιρό θεωρεί ότι ανήκει σ’ αυτή την
κατηγορία; Ποιος από τους 18 νέους
ανθρώπους (με ηλικία μέχρι 35
χρονών) που αποτελούν την
«πρεπειά» της επαρχίας μας και
συμμετέχουν στον συνδυασμό μας,
έχει δείξει τέτοια δείγματα γραφής
στην εν γένει στάση του και τη
συμπεριφορά του; Η απάντηση εδώ
είναι εύλογη και εύγλωττη: Είτε η
κυρία Βουγιούκαλου έχει τόσον
καιρό να επισκεφτεί τα Σφακιά και
δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει, είτε μόνο
τέτοιους ανθρώπους γνωρίζει και
συναγελάζεται από τα Σφακιά. Αυτό
όμως είναι δικό της πρόβλημα και
όχι της επαρχίας…(Αν δεν το
πληροφορήθηκε η κυρία
Βουγιούκαλου, να την
ενημερώσουμε ότι, το μοναδικό
γλέντι που έγινε τον τελευταίο
χρόνο στην επαρχία μας και δεν
ρίχτηκε Ούτε ένας πυροβολισμός,
ήταν η κεντρική προεκλογική
εκδήλωση της «Αγωνιστικής
Δημοτικής Συνεργασίας Σφακίων»,
που έγινε στις 8 Οκτωβρίου στον
Καψοδάσο Σφακίων, και στην οποία
συμμετείχαν πάνω από 450
Σφακιανοί).
5) Τελευταίο, αλλά όχι σε
σπουδαιότητα, σε σχέση με την
κυρία Βουγιούκαλου είναι το
γεγονός ότι: αποτελεί «κοινό τόπο»
σε όλους τους «παροικούντας την
Ιερουσαλήμ», ότι η κυρία
Βουγιούκαλου, η οποία διατηρεί
γραφείο δημοσίων σχέσεων και
υπηρεσιών προβολής και
διαφήμισης έχει λάβει από διάφορες
δουλειές που έχει κάνει για τον Δήμο
Σφακίων 100.000 € περίπου και
διεκδικεί δικαστικά και άλλες 15.000
€ για μια έκδοση που αρνήθηκε
ομόφωνα να παραλάβει λόγω
απαράδεκτης ποιότητας η
Αναπτυξιακή Εταιρία του Δήμου
Σφακίων. (Σημειωτέον ότι μια
παλαιότερη έκδοση που αφορούσε
παραδοσιακές συνταγές μαγειρικής
πληρώθηκε αλλά δεν μοιράστηκε
λόγω λαθών).
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», που θα
έλεγε και ο αείμνηστος ηθοποιός
Σπύρος Καλογήρου, και αυτό εξηγεί
το γιατί η κυρία Βουγιούκαλου
ξεπερνάει τόσο εύκολα το γεγονός
ότι η «ανάπτυξη για πολλούς και
διάφορους λόγους δεν έχει φτάσει
στα Σφακιά» και αιτιολογεί πλήρως
την αγωνία της για το ποιος θα είναι
Δήμαρχος Σφακίων τα επόμενα
χρόνια.
Δυστυχώς για εσάς κυρία
Βουγιούκαλου, «τα ψέματα
τελείωσαν». Τα Σφακιά θα γυρίσουν
σελίδα και γι’ αυτό σας
επιστρέφουμε συστημένους τους
ειδεχθείς χαρακτηρισμούς περί
«καιροσκοπισμού» και «ξένων
κολλύβων», οι οποίοι μάλλον
περιγράφουν τη δική σας στάση και
δράση τα προηγούμενα χρόνια σε
σχέση με την επαρχία Σφακίων. Αυτά
κι από εμένα τέλος.
Υ.Γ.1) Η βαθειά προσωπική φιλία του
πατέρα μου με τον θείο σας Γιάννη
Βουγιούκαλο με απέτρεψε σε δύο
προηγούμενες προκλήσεις να
απαντήσω. Όμως το κακό τρίτωσε…
Υ.Γ. 2) Η υπογραφή
«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΡΑ», που υποδηλώνει
καταγωγή και αγάπη από και προς
τον «Καλλικράτη», δεν ταιριάζει
ολωσδιόλου με την «ηχηρή»
απουσία σας αφενός μεν από την
εκδήλωση για την Υδροδότηση του
«Καλλικράτη» τον Σεπτέμβριο,
αφετέρου δε από την Εκδήλωση
Μνήμης και Τιμής για τους
εκτελεσθέντες τον Οκτώβριο του
1943 από τους Γερμανούς, η οποία
έγινε στο χωριό μας την Κυριακή 10
Οκτωβρίου, μετά από πολλά χρόνια
από τον Πολιτιστικό Σύλλογο
«Καλλικράτη». Προφανώς ο
νεοσύστατος Σύλλογος δεν
προνόησε για συνεργασία με
«γραφείο δημοσίων σχέσεων»…
ΠΟΛΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ,
υποψήφιος δήμαρχος Σφακίων,
πρόεδρος «Ένωσης Απανταχού
Σφακιανών»
απάντηση του υποψηφίου
δημάρχου Σφακίων, κ. Π. Πολάκη,
σε πρόσφατο άρθρο της κυρίας Ε.
Βουγιούκαλου, το οποίο
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας:
«Φαίνεται ότι ορισμένοι άνθρωποι,
όταν για λόγους ανωτερότητας και
ευπρέπειας δεν τους απαντάς στις
λασπολογίες και στα αίσχη που
διαδίδουν, νομίζουν ότι μπορούν να
συνεχίζουν το «γκαιμπελικό» έργο
της δυσφήμησης χωρίς συνέπειες.
Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκε η
κυρία Βουγιούκαλου, που στο
περσινό της προσβλητικό άρθρο
εναντίον των καθηγητών του
Πολυτεχνείου και της Γεωπονικής
Αθηνών, τους οποίους η Ένωση των
Απανταχού Σφακιανών κατέβασε
στην επαρχία μας για να αρχίσει η
επεξεργασία του Αναπτυξιακού
Επιχειρησιακού Σχεδίου 2010-2015,
δεν απαντήσαμε γιατί θεωρήσαμε ότι
δεν άξιζε να ασχοληθούμε με
μικρότητες.
Όμως, μετά το πρόσφατο άρθρο της
κυρίας Βουγιούκαλου στον «Νέο
Κήρυκα Χανίων», στα «Χανιώτικα
Νέα» και τα «Ρεθεμνιώτικα Νέα»,
είναι υποχρέωσή μας να
απαντήσουμε για να βάλουμε τα
πράγματα στη θέση τους. Έχουμε και
λέμε λοιπόν:
1) Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που
η κυρία Βουγιούκαλου έχει διαβάσει
καλά το πρόγραμμα της
«ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΦΑΚΙΩΝ» και
συμφωνεί σε όλα όσα γράφουμε για
την ανάπτυξη των Σφακίων μέσα από
τη σύνδεση παραγωγής και
αγροτοτουρισμού, για εναλλακτικό
τουρισμό, για τοπικά δίκτυα
κατανάλωσης κ.τλ. Είναι πράγματι
μεγάλη ικανοποίηση να βλέπεις ότι,
ιδέες, προτάσεις και σχέδια που
ακούστηκαν ιδιαίτερα στα Σφακιά
μετά τις συζητήσεις που
οργανώσαμε ως παράταξη τον
τελευταίο χρόνο, έχουν την δύναμη
να πείθουν ακόμη και υποψηφίους
δημοτικούς συμβούλους του
αντίπαλου συνδυασμού του κ.
Χιωτάκη, όπως είναι η κυρία
Βουγιούκαλου. Ελπίζουμε, όταν με
το καλό τυπωθεί το πρόγραμμα του
συνδυασμού τους, η κυρία
Βουγιούκαλου να συμπεριλάβει τις
θέσεις αυτές, γιατί τα απλούστατα
γραπτά κείμενα μένουν (scripta
manent).
2) Αν η κυρία Βουγιούκαλου με τη
φράση «Θέλουμε έναν δήμαρχο με
περιφερειακή συνείδηση και
εξωστρέφεια» υπονοεί αυτό που
υπογείως και αγωνιωδώς προβάλλει
στην επαρχία μας, ότι δηλαδή «ο
Πολάκης δεν είναι στο ίδιο κόμμα με
τον Αρναουτάκη που θα βγει
περιφερειάρχης, άρα δεν θα τον
βοηθήσει αν εκλεγεί δήμαρχος», ε, τί
να κάνουμε, ας μείνει με τη
στεναχώρια. Κατά την ταπεινή μας
γνώμη, μόνο οι άνθρωποι που δεν
έχουν εξαρτήσεις από την κεντρική
εξουσία και δεν εξοφλούν
συναλλαγματικές οικονομικών
δοσοληψιών, είναι σε θέση να
«τοποθετήσουν τα Σφακιά σε
πρωτεύουσα θέση στην Περιφέρεια
Κρήτης», όπως γράφει η κυρία
Βουγιούκαλου.
3) Είναι πραγματικά μικρόψυχο και
αποτελεί απότοκο πανικού και
απώλειας ψυχραιμίας, να
αναφέρεται η κυρία Βουγιούκαλου
με τόσο απαξιωτικό τρόπο
(«καιροσκόποι», «τριτοκοσμική
αντιμετώπιση») στην «Εβδομάδα
Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης» που
οργάνωσε με πρωτοβουλία μου η
Ένωση Απανταχού Σφακιανών, σε
συνεργασία με την κλινική «ΙΑΣΙΣ»
Πειραιά το 2006 στα Σφακιά. Οι 1.250
Σφακιανοί που εξετάστηκαν, οι 5.500
εργαστηριακές εξετάσεις, οι 35
γαστροσκοπήσεις-
κωλονοσκοπήσεις, τα 45 μικρά
χειρουργεία, τα 50 υπέρηχα, τα 60
Triplex καρδιάς, τα οποία είναι ένα
μικρό μέρος των όσων έγιναν τότε,
είναι η καλύτερη απάντηση στο
βόρβορο λάσπης που εκτοξεύει η
κυρία Βουγιούκαλου, τόσο προς την
ομάδα των 33 ιατρών που κατέβηκε
τότε, αλλά όσο και προς τους ίδιους
τους Σφακιανούς, που κυριολεκτικά
«αγκάλιασαν» αυτή την
πρωτοβουλία. Όσον αφορά στο
Νοσοκομειακό Σκάφος, το οποίο
όντως η παράταξη που ανήκει η
κυρία Βουγιούκαλου αποπειράθηκε-
ευτυχώς χωρίς αποτέλεσμα-να
παροπλίσει για ψηφοθηρικούς
λόγους, ας δει την ευχαριστήρια
επιστολή της κυρίας Πλυμάκη (που
δημοσιεύθηκε στα «Χανιώτικα Νέα»)
προς τον Δήμο Σφακίων για τη
διάσωσή της φέτος από τον Άγιο
Παύλο, ή ας ρωτήσει την γυναίκα με
το έμφραγμα που μεταφέρθηκε
πέρυσι από την Γαύδο με 6-7
μποφόρ (ήτοι, δύο μόνο
περιπτώσεις, από τις συνολικά 35
που επενέβη σωτήρια το Σκάφος
πέρυσι και φέτος).
Τελειώνοντας γι’ αυτό το θέμα, και
επειδή στο οικονομικό ζήτημα δεν
ανεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας:
α) η «Εβδομάδα Πρωτοβάθμιας
Περίθαλψης» το 2006 κόστισε-μαζί
με τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό
που έγινε δωρεά στα αγροτικά
ιατρεία Χώρας Σφακίων, Ανώπολης
και Αγίας Ρουμέλης-συνολικά 25.000
€, τα οποία πληρώθηκαν Μέχρι
τελευταίας δεκάρας από την Ένωση
Απανταχού Σφακιανών και την
κλινική «ΙΑΣΙΣ». Ο Δήμος Σφακίων
είχε αναλάβει, μετά από συμφωνία,
την υποχρέωση της φιλοξενίας της
ομάδας (33 άτομα συνολικά) δηλ. τη
διαμονή και το φαγητό. Όπως θα
ξέρει η κυρία Βουγιούκαλου, αυτό το
κόστος ανήλθε σε περίπου 5.500 €,
το οποίο ο Δήμος Σφακίων «δέησε»
να εξοφλήσει δύο ολόκληρα χρόνια
μετά, ήτοι το 2008.
β) Όσον αφορά το Σκάφος, η Ένωση
Απανταχού Σφακιανών κάλυψε όχι
μόνο ολόκληρη την αγορά και την
μεταφορά του αλλά και τους τρεις
μισθούς των χειριστών του κατά τον
πρώτο χρόνο λειτουργίας του το
2009, μετά την αθέτηση από πλευράς
του Δήμου της υποχρέωσης να τους
καλύψει. Ας μην ξαναμιλήσει λοιπόν
η κυρία Βουγιούκαλου για
«σφετερισμό θεσμών», γιατί
αποδεικνύεται εναργέστατα ότι η
υπόθεση αγγίζει τα όρια του
παράλογου και του γελοίου
συγχρόνως.
4) Εκεί όμως που η κατάσταση
ξεφεύγει εντελώς από τα πλαίσια
μιας λογικής πολιτικής
αντιπαράθεσης-έστω και έντονης-
είναι οι αναφορές της για
«καπετανάτα», «μπαλωθιές»,
«σωβινισμούς» και
«ψευτοτσαμπουκάδες». Ας μας
απαντήσει λοιπόν ο «μιμητής του
Γκαίμπελς» η κυρία Βουγιούκαλου,
ποιον ακριβώς από τους 53
υποψήφιους που έχει ο συνδυασμός
μας και έχουμε ανακοινώσει τόσον
καιρό θεωρεί ότι ανήκει σ’ αυτή την
κατηγορία; Ποιος από τους 18 νέους
ανθρώπους (με ηλικία μέχρι 35
χρονών) που αποτελούν την
«πρεπειά» της επαρχίας μας και
συμμετέχουν στον συνδυασμό μας,
έχει δείξει τέτοια δείγματα γραφής
στην εν γένει στάση του και τη
συμπεριφορά του; Η απάντηση εδώ
είναι εύλογη και εύγλωττη: Είτε η
κυρία Βουγιούκαλου έχει τόσον
καιρό να επισκεφτεί τα Σφακιά και
δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει, είτε μόνο
τέτοιους ανθρώπους γνωρίζει και
συναγελάζεται από τα Σφακιά. Αυτό
όμως είναι δικό της πρόβλημα και
όχι της επαρχίας…(Αν δεν το
πληροφορήθηκε η κυρία
Βουγιούκαλου, να την
ενημερώσουμε ότι, το μοναδικό
γλέντι που έγινε τον τελευταίο
χρόνο στην επαρχία μας και δεν
ρίχτηκε Ούτε ένας πυροβολισμός,
ήταν η κεντρική προεκλογική
εκδήλωση της «Αγωνιστικής
Δημοτικής Συνεργασίας Σφακίων»,
που έγινε στις 8 Οκτωβρίου στον
Καψοδάσο Σφακίων, και στην οποία
συμμετείχαν πάνω από 450
Σφακιανοί).
5) Τελευταίο, αλλά όχι σε
σπουδαιότητα, σε σχέση με την
κυρία Βουγιούκαλου είναι το
γεγονός ότι: αποτελεί «κοινό τόπο»
σε όλους τους «παροικούντας την
Ιερουσαλήμ», ότι η κυρία
Βουγιούκαλου, η οποία διατηρεί
γραφείο δημοσίων σχέσεων και
υπηρεσιών προβολής και
διαφήμισης έχει λάβει από διάφορες
δουλειές που έχει κάνει για τον Δήμο
Σφακίων 100.000 € περίπου και
διεκδικεί δικαστικά και άλλες 15.000
€ για μια έκδοση που αρνήθηκε
ομόφωνα να παραλάβει λόγω
απαράδεκτης ποιότητας η
Αναπτυξιακή Εταιρία του Δήμου
Σφακίων. (Σημειωτέον ότι μια
παλαιότερη έκδοση που αφορούσε
παραδοσιακές συνταγές μαγειρικής
πληρώθηκε αλλά δεν μοιράστηκε
λόγω λαθών).
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», που θα
έλεγε και ο αείμνηστος ηθοποιός
Σπύρος Καλογήρου, και αυτό εξηγεί
το γιατί η κυρία Βουγιούκαλου
ξεπερνάει τόσο εύκολα το γεγονός
ότι η «ανάπτυξη για πολλούς και
διάφορους λόγους δεν έχει φτάσει
στα Σφακιά» και αιτιολογεί πλήρως
την αγωνία της για το ποιος θα είναι
Δήμαρχος Σφακίων τα επόμενα
χρόνια.
Δυστυχώς για εσάς κυρία
Βουγιούκαλου, «τα ψέματα
τελείωσαν». Τα Σφακιά θα γυρίσουν
σελίδα και γι’ αυτό σας
επιστρέφουμε συστημένους τους
ειδεχθείς χαρακτηρισμούς περί
«καιροσκοπισμού» και «ξένων
κολλύβων», οι οποίοι μάλλον
περιγράφουν τη δική σας στάση και
δράση τα προηγούμενα χρόνια σε
σχέση με την επαρχία Σφακίων. Αυτά
κι από εμένα τέλος.
Υ.Γ.1) Η βαθειά προσωπική φιλία του
πατέρα μου με τον θείο σας Γιάννη
Βουγιούκαλο με απέτρεψε σε δύο
προηγούμενες προκλήσεις να
απαντήσω. Όμως το κακό τρίτωσε…
Υ.Γ. 2) Η υπογραφή
«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΡΑ», που υποδηλώνει
καταγωγή και αγάπη από και προς
τον «Καλλικράτη», δεν ταιριάζει
ολωσδιόλου με την «ηχηρή»
απουσία σας αφενός μεν από την
εκδήλωση για την Υδροδότηση του
«Καλλικράτη» τον Σεπτέμβριο,
αφετέρου δε από την Εκδήλωση
Μνήμης και Τιμής για τους
εκτελεσθέντες τον Οκτώβριο του
1943 από τους Γερμανούς, η οποία
έγινε στο χωριό μας την Κυριακή 10
Οκτωβρίου, μετά από πολλά χρόνια
από τον Πολιτιστικό Σύλλογο
«Καλλικράτη». Προφανώς ο
νεοσύστατος Σύλλογος δεν
προνόησε για συνεργασία με
«γραφείο δημοσίων σχέσεων»…
ΠΟΛΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ,
υποψήφιος δήμαρχος Σφακίων,
πρόεδρος «Ένωσης Απανταχού
Σφακιανών»
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ "Θέλουμε το χρήσμα μόνο από τους Σφακιανούς"
ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ
"Θέλουμε το χρήσμα μόνο από τους
Σφακιανούς"
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑ
Το χρήσμα από τους Σφακιανούς και
όχι από κόμματα και παράγοντες
δηλώνει ότι θέλει χειρούργος
Παύλος Πολάκης , επικεφαλής της
Αγωνιστικής Δημοτικής Συνεργασίας
Σφακίων . Μιλώντας στα "Χ.Ν."
αναφέρεται στους προγραμματικούς
του στόχους για το Δήμο , μιλάει για
την "αναγκαία συλλογική δράση
όλων των δημοτών", και οριοθετεί
τις πρωτεραιότητες του. Παράλληλα
καλείται να απαντήσει σε μια σειρά
ζητήματα αναφορικά με την
ταυτότητα του συνδυασμού και την
επαγγελματική του δραστηριότητα .
- Θα είναι βιώσιμος ο αυριανός
δήμος Σφακίων, με τόση μεγάλη
έκταση, τόσο μικρό πληθυσμό ; Αυτό
έχοντας κατά νου ότι κατά την
εκπόνηση του "Καλλικράτη" υπήρχε
το σενάριο για συνένωση με τον
Αποκόρωνα ;
Τα Σφακιά έχουν ένα ευρύτατο
θαλάσσιο μέτωπο και ένα όρεινο
όγκο τεράστιο . Υπάρχει το φυσικό
σύνορο των Λευκών Ορέων που
κάνει δύσκολη ως αδύνατη τη
διοικητική συνένωση αυτής της
περιοχής με άλλους δήμους . Είμαστε
από τους πιο καθυστερημένους
παραγωγικά και οικονομικά δήμους
της χώρας και αυτό δεν μας αξίζει . Ο
συνδυασμός ορεινού όγκου , το
θαλάσσιο μέτωπο, ο κάμπος του
φραγκοκάστελου,τα οροπέδια , στο
βαθμό που αλλάξει σελίδα ο Δήμος
και διεκδικήσει πράγματα από την
κεντρική εξουσία , μπορούν να
κάνουν όχι μόνο βιώσιμο το Δήμο,
αλλά να τον κάνουν πρότυπο. Ο
μικρός πληθυσμός δίνει την ευκαιρία
καλύτερης οργάνωσης των
υπηρεσιών .
- Χρήματα που θα βρείτε; Θα βάλετε
φόρους ; Από όσο γνωρίζουμε οι
νέοι Δήμοι θα έχουν μειωμένες
χρηματοδοτήσεις από το κεντρικό
κράτος λόγω μνημονίου ;
Στα Σφακιά δεν υπάρχει καμία
δυνατότητα για οικονομία . Είμαστε
από τους πιο
υποχρηματοδοτούμενους δήμους
της χώρας . Μόνιμο και έκτακτο
προσωπικό έχουμε 10 άτομα, τι
οικονομία να κάνουμε ; Το 50% των
οικισμών δεν έχουν λύσει το
πρόβλημα του νερού , το ίδιο
συμβαίνει και με την αποχέτευση. Θα
είμαστε ο μοναδικός "Καλλικρατικός"
Δήμος χωρίς Κέντρο Υγείας, χωρίς
τράπεζα, χωρίς φαρμακείο. Δεν
μπαίνει ζήτημα οικονομίας αλλά
άνοιγμα στρόφιγγας . Δεν έχουμε
καμία διάθεση να γίνουμε το μακρί
χέρι του κράτους για τη φορομπηξία
των πολιτών .Μας χρωστάνε-δεν τους
χρωστάμε. Θα διεκδικήσουμε την
κρατική χρηματοδότηση που μας
οφείλουν . Με το πρόγραμμα
"Θησεάς" που υποτίθεται πήραμε 3,5
εκ. ευρώ σε 4 χρόνια ήταν τέτοια η
κακομοιριά της διοίκησης του Δήμου
που τελικά απορροφήθηκαν το 1.3
εκ. ευρώ. Σε συνεργασία με τους
Δήμους Σελίνου και Αγ. Βασίλειου θα
δούμε πως θα φτιάξουμε κοινό
γραφείο στις Βρυξέλλες για
απευθείας χρηματοδοτήσεις χωρίς
μεσάζοντες . Στόχος μας και η
κινητοποίηση όλων των Σφακιανών
της διασποράς , η κινητοποίηση όλης
της κοινωνίας. Θα αρχίσουμε να
εισπράτουμε δημοτικά τέλη που δεν
εισπράτονται και δεν είναι σωστό
γιατί είναι ανταποδοτικά . Τέλος θα
αξιοποιήσουμε το κληροδότημα
Ξενουδάκη , που λόγω εγκληματικών
λαθών της σημερινής δημοτικής
αρχής δεν το εκμεταλευόμαστε , προς
όφελος των νεών και της παιδείας
στο δήμο μας .
ΥΓΕΙΑ-ΥΔΡΕΥΣΗ
- Υγεία, ένας τομέας που και τα
Σφακιά πονάνε...
- Στα χαρτιά υπάρχει πολυδύναμο
ιατρείο με 4 θέσεις γιατρών και 6-7
το υπόλοιπο προσωπικό.Δυστυχώς
δεν υπήρξε η πίεση που έπρεπε από
τον Δήμο ώστε να προκηρυχθούν οι
θέσεις αυτές όλες μαζί . Είναι
καθοριστικό αυτό γιατί αν
προκηρύσεις μια -μια της θέσης δεν
θα έλθει κανείς γιατί κινδυνεύει να
πάει φυλακή . Δεν έγινε τίποτα για
την ανακατασκευή του κτηρίου του
ιατρείου . Aν όλα αυτά δεν τα κάνει η
πολιτεία θα το κάνουμε εμείς με
δημοτικό ιατρείο , με συμβάσεις με τα
ταμεία. Και μακροπρόσθεσμα η
αγορά σύγχρονου εξοπλισμού που
θα το χειρίζονται επισκέπτες γιατροί
που φέρνει ο Δήμος .
- Ύδρευση και αποχέτευση,
παραμένουν άλυτα στην περιοχή
σας ...
Δεν χρειάζονται πάντα μεγαλεπίβολα
έργα . Πολλές φορές είναι αναγκαία η
θέληση και η πολιτική βούληση. πχ.
στο Λουτρό, που αποτελεί το "βαρύ
πυροβολικό" του τουρισμού υπάρχει
πρόβλημα με το νερό γιατί μια
δεξαμενή όπου συγκεντρώνει νερό
από τα Γλυκά Νερά λόγω φθορών
παίρνει θάλασσα επομένως το νερό
που έχει δεν μπορούν να το πιούν οι
κάτοικοι . Δεν είναι δυνατόν να μην
κάνουμε το αυτονόητο να
επισκευάσουμε τη δεξαμενή. Στον
Καλλικράτη και στα Ασφένδου
υπάρχουν λύσεις για την κατασκευή
μιας λιμνοδεξαμενής -μικρού
φράγματος, για την αξιοποίηση
υπάρχουσας πηγής, για να φέρουμε
νερο από τα Μυριοκέφαλα. Ανάλογες
λύσεις μπορούν να δωθούν για τα
Ασκύφου και άλλες περιοχές αρκεί
να υπάρχει θέληση και πολιτική
βούληση . Για την αποχέτευση
υπάρχει πρόβλημα σε όλη την
επαρχία και είναι εκ του ουκ άνευ η
αντιμετώπιση του . Το πρώτο ζήτημα
παρότι δεν είναι δικό μας είναι η
ολοκλήρωση το βιολογικού της
Παλιόχωρας . Δυστυχώς τα λύμματα
από την περιοχή αυτή διασπείρονται
μέχρι και τον Πλακιά , ειδικά όταν
έχουμε δυτικούς καιρούς. Την
κατάσταση την σώζει ο βοριάς...αλλά
δεν φυσάει πάντα βοριάς. Πρόβλημα
υπάρχει στη Χ. Σφακίων που
χρειάζεται επανακατασκευή του
αποχετευτικού δικτύου καθώς τα
λύμματα καταλήγουν στη θάλασσα.
Στο Φραγκοκάστελο και στους γύρω
οικισμούς αυτό το οποίο έχουμε
μελετήσει είναι η δημιουργία
σηπτικών βόθρων τριών επιπέδων ,
στους οποίους θα συγκεντρώνονται
τα λύμματα . Δημοτικές εκτάσεις
υπάρχουν, το νερό μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για το πότισμα μη
καρποφόρων δέντρων . Στο
πρόγραμμα μας έχουμε μελετήσει
προβλήματα και λύσεις .
ΣΧΕΔΙΟ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ, ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
- Τα Σφακιά έχουν μεγάλη
κτηνοτροφική δραστηριότητα, ενώ
αναπτύσεται και ο τουρισμός. Τι
μπορεί να κάνει ο δήμος για αυτούς
του τομείς ;
Σε συνεργασία με τα Μετσόβειο
Πολυτεχνείο , το Γεωπονικό και τα
τοπικά ιδρύματα θέλουμε να
εκπονήσουμε ένα επιχειρησιακό,
αναπτυξιακό σχέδιο που να
προβλέπει πως μπορεί να αναπτυχθεί
η γεωργία και η κτηνοτροφία σε
οικολογική βάση , πως θα γίνει η
ανάπτυξη του εναλλακτικού
τουρισμού . Αυτό το σχέδιο θα
αποτελέσει τη βάση που σε
συνδυασμό με τον αγώνα των
κατοίκων θα ξεκλειδώσει της
χρηματοδοτήσεις για να γίνουν τα
αναγκαία έργα υποδομών . Στο
πρόγραμμα μας είναι η δημιουργία
Διεύθυνσης Κτηνοτροφικής -
Αγροτικής παραγωγής θα
προσπαθήσουμε , κάτι που δεν είναι
εύκολο αλλά θα το κάνουμε, να να
ενιαιοποιήσουμε τις συνθήκες
παραγωγής ώστε να γίνει δυνατή η
δημιουργεία προϊόντων είτε με την
επωνυμία "ΠΟΠ Σφακία", είτε κοινής
εμπορικής σημασίας. Υπάρχουν 7
τυροκομεία μπορούμε να πείσουμε
τα 3-4 σε πρώτη φάση να παράξουν
τα προϊόντα τους με τον ίδιο τρόπο
με μια κοινή ονομασία και το όνομα
του κάθε παραγωγού από κάτω ;
Θέλουμε να συνδέσουμε τουριστική
ανάπτυξη με αγροτοκτηνοτροφική
δραστηριότητα και θα το κάνουμε .
Να πείσουμε πλειοψηφικά κομμάτια
ή σοβαρά μειοψηφικά ώστε οι μεν
να παράξουν ποιοτικά προϊόντα και
οι δεύτεροι να τα καταναλώσουν .
Θέλουμε να πείσουμε, εκεί δεν
αναγκάζεις κανένα,τους παραγωγούς
να διαθέτουν τα προϊ'οντα τους σε
ντόπιους τουριστικούς
επαγγελματίες . Να προτιμούν τα
εστιατόρια και τα ξενοδοχεία τα
τοπικά προϊόντα και όχι τα
εισαγόμενα . Αυτό σε μικρό βαθμό
έχει αρχίσει να γίνεται...πρέπει να
γίνει νόμος στα Σφακιά.
Δημιουργώντας αυτό το τοπικό
δίκτυο κατανάλωσης έχει ο
παραγωγός την ασφάλεια ότι ένας
μεγάλος μέρος της παραγωγής του
θα πουληθεί , ο τουριστικός
επιχειρηματίας θα ανεβάσει τις
μετοχές του πουλώντας τοπικά
προϊόντα .
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ
- Όλα αυτά απαιτούν μια λειτουργία
με βάση το συλλογικό συμφέρον. Οι
Σφακιανοί έχουν την φήμη
των ...Καπετάνιων ;
Οι Σφακιανοί μεγαλούργησαν
ιστορικά όταν έδρασαν συλλογικά.
Το είδαμε στην επανάσταση του
Δασκαλογιάννη , στην καταστροφή
του πύργου του Αληδάκη, στην
επανάσταση του 1821...
- Είναι πιο εύκολο όμως να ενωθούν
κάποιοι για λόγους
απελευθερωτικούς , ενώ αντίθετα το
οικονομικό συμφέρον χωρίζει...
Οταν όμως γλιτώνουν απο τα δεσμά
των εμπόρων και αυτών που τους
τρώνε το βιό τους , είναι και αυτό μια
απελευθέρωση.
- Ακούγεται ότι δεν σκοπεύεται να
παραιτηθείται από την Ιατρική, στον
νοσοκομείο που είστε. Γιατρός στην
Αθήνα, δήμαρχος στα Σφακιά. πως
μπορούν να συνδυαστούν αυτά ;
Είναι αντίληψη μου εδώ και χρόνια
ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα
κοινά και είναι σε θέσεις ευθύνης δεν
πρέπει να σταματούν να δουλεύουν ,
γιατί το βασικό τους εισόδημα με το
οποίο θα ζουν θα πρέπει να
προέρχεται από τη δουλειά και όχι
από το οφίτσιο τους .Η απόσπαση
από την εργασιακή δραστηριότητα
είναι βασικός παράγοντας που
οδηγεί στην γραφειοκρατία και
εξαρτήσεις από άλλα συμφέροντα
που θέλουμε να αποφύγουμε . Σαφώς
και δεν θα σταματήσω να δουλεύω
ως γιατρός . Επίσης σαφώς θα είμαι
παρών όποτε και όσο χρειάζεται ο
Δήμος . Τέλος υπάρχει ήδη σε εξέλιξη
η διαδικασία για να μεταφέρω την
επαγγελματική μου δραστηριότητα
στην Κρήτη . Άλλωστε ο
συνυποψήφιος μου μένει στα Χανιά,
όπως επίσης και ο νυν δήμαρχος.
"Δεν έκρυψα ποτέ που ανήκω..."
- Σημαντικοί παράγοντες από τα δύο
μεγάλα κόμματα φαίνεται να
στηρίζουν τον αντίπαλο σας τον κ.
Χιωτάκη. Σας προβληματίζει ;
Καθόλου. Στο ψηφοδέλτιο μας θα
έχουμε 55 μέλη, που υπάρχουν
οργανωμένα μέλη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, της
Αριστεράς και ανεξάρτητοι. Εχουμε
18 υποψήφιους κάτω των 35 ετών.
Είναι ένα πραγματικό μέτωπο
δυνάμεων που ανήκουν σε
διαφορετικούς χώρους που κάτω
από μια μακροχρόνη και ανοικτή
διαδικασία , συμφώνησαν σε ένα
πρόγραμμα για τα Σφακιά. Δεν
ζητήσαμε, ούτε θα πάρουμε χρήσμα
από κανένα κόμμα. Το ότι κάποιοι
νιώθουν να χάνουν το πελατειακό
σύστημα που έχουν διαμορφώσει
είναι δικό τους πρόβλημα . Δεν
θέλουμε το χρήσμα των κομμάτων,
θέλουμε το χρήσμα των Σφακιανών.
-Σας κατηγορούν επίσης ότι
είστε...πολύ αριστερός για δήμαρχος
Σφακίων ;
- Δεν έκρυψα, ούτε κρύβω ποτέ που
ανήκω. Είναι τιμή μου η διαδρομή
μου. Το πολύ αριστερός για τα
Σφακιά δεν το καταλαβαίνω,. Δεν θα
βάλουμε κάποιο καντάρι να
μετρήσουμε την ...αριστεροσύνη που
σηκώνουν τα Σφακιά. Για να
σοβαρευτούμε δεν ζήτησα από
κανένα από τους συνυποψηφίους
μου να αποδεχθούν την πολιτική
μου αντίληψη , ούτε αυτοί από εμένα
να αποδεκτώ την δική τους.
Βαδίζουμε σε μια λογική κοινού
προγράμματος και δράσης . Αν θα
βγει θετικό για τα Σφακιά ο
δήμαρχος να είναι αριστερός, αυτό
είναι κάτι που θα φανεί γιατί όλοι
κρινόμαστε από τα έργα και όχι τα
λόγια μας
ΔΗΜΑΡΧΟΣ
"Θέλουμε το χρήσμα μόνο από τους
Σφακιανούς"
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑ
Το χρήσμα από τους Σφακιανούς και
όχι από κόμματα και παράγοντες
δηλώνει ότι θέλει χειρούργος
Παύλος Πολάκης , επικεφαλής της
Αγωνιστικής Δημοτικής Συνεργασίας
Σφακίων . Μιλώντας στα "Χ.Ν."
αναφέρεται στους προγραμματικούς
του στόχους για το Δήμο , μιλάει για
την "αναγκαία συλλογική δράση
όλων των δημοτών", και οριοθετεί
τις πρωτεραιότητες του. Παράλληλα
καλείται να απαντήσει σε μια σειρά
ζητήματα αναφορικά με την
ταυτότητα του συνδυασμού και την
επαγγελματική του δραστηριότητα .
- Θα είναι βιώσιμος ο αυριανός
δήμος Σφακίων, με τόση μεγάλη
έκταση, τόσο μικρό πληθυσμό ; Αυτό
έχοντας κατά νου ότι κατά την
εκπόνηση του "Καλλικράτη" υπήρχε
το σενάριο για συνένωση με τον
Αποκόρωνα ;
Τα Σφακιά έχουν ένα ευρύτατο
θαλάσσιο μέτωπο και ένα όρεινο
όγκο τεράστιο . Υπάρχει το φυσικό
σύνορο των Λευκών Ορέων που
κάνει δύσκολη ως αδύνατη τη
διοικητική συνένωση αυτής της
περιοχής με άλλους δήμους . Είμαστε
από τους πιο καθυστερημένους
παραγωγικά και οικονομικά δήμους
της χώρας και αυτό δεν μας αξίζει . Ο
συνδυασμός ορεινού όγκου , το
θαλάσσιο μέτωπο, ο κάμπος του
φραγκοκάστελου,τα οροπέδια , στο
βαθμό που αλλάξει σελίδα ο Δήμος
και διεκδικήσει πράγματα από την
κεντρική εξουσία , μπορούν να
κάνουν όχι μόνο βιώσιμο το Δήμο,
αλλά να τον κάνουν πρότυπο. Ο
μικρός πληθυσμός δίνει την ευκαιρία
καλύτερης οργάνωσης των
υπηρεσιών .
- Χρήματα που θα βρείτε; Θα βάλετε
φόρους ; Από όσο γνωρίζουμε οι
νέοι Δήμοι θα έχουν μειωμένες
χρηματοδοτήσεις από το κεντρικό
κράτος λόγω μνημονίου ;
Στα Σφακιά δεν υπάρχει καμία
δυνατότητα για οικονομία . Είμαστε
από τους πιο
υποχρηματοδοτούμενους δήμους
της χώρας . Μόνιμο και έκτακτο
προσωπικό έχουμε 10 άτομα, τι
οικονομία να κάνουμε ; Το 50% των
οικισμών δεν έχουν λύσει το
πρόβλημα του νερού , το ίδιο
συμβαίνει και με την αποχέτευση. Θα
είμαστε ο μοναδικός "Καλλικρατικός"
Δήμος χωρίς Κέντρο Υγείας, χωρίς
τράπεζα, χωρίς φαρμακείο. Δεν
μπαίνει ζήτημα οικονομίας αλλά
άνοιγμα στρόφιγγας . Δεν έχουμε
καμία διάθεση να γίνουμε το μακρί
χέρι του κράτους για τη φορομπηξία
των πολιτών .Μας χρωστάνε-δεν τους
χρωστάμε. Θα διεκδικήσουμε την
κρατική χρηματοδότηση που μας
οφείλουν . Με το πρόγραμμα
"Θησεάς" που υποτίθεται πήραμε 3,5
εκ. ευρώ σε 4 χρόνια ήταν τέτοια η
κακομοιριά της διοίκησης του Δήμου
που τελικά απορροφήθηκαν το 1.3
εκ. ευρώ. Σε συνεργασία με τους
Δήμους Σελίνου και Αγ. Βασίλειου θα
δούμε πως θα φτιάξουμε κοινό
γραφείο στις Βρυξέλλες για
απευθείας χρηματοδοτήσεις χωρίς
μεσάζοντες . Στόχος μας και η
κινητοποίηση όλων των Σφακιανών
της διασποράς , η κινητοποίηση όλης
της κοινωνίας. Θα αρχίσουμε να
εισπράτουμε δημοτικά τέλη που δεν
εισπράτονται και δεν είναι σωστό
γιατί είναι ανταποδοτικά . Τέλος θα
αξιοποιήσουμε το κληροδότημα
Ξενουδάκη , που λόγω εγκληματικών
λαθών της σημερινής δημοτικής
αρχής δεν το εκμεταλευόμαστε , προς
όφελος των νεών και της παιδείας
στο δήμο μας .
ΥΓΕΙΑ-ΥΔΡΕΥΣΗ
- Υγεία, ένας τομέας που και τα
Σφακιά πονάνε...
- Στα χαρτιά υπάρχει πολυδύναμο
ιατρείο με 4 θέσεις γιατρών και 6-7
το υπόλοιπο προσωπικό.Δυστυχώς
δεν υπήρξε η πίεση που έπρεπε από
τον Δήμο ώστε να προκηρυχθούν οι
θέσεις αυτές όλες μαζί . Είναι
καθοριστικό αυτό γιατί αν
προκηρύσεις μια -μια της θέσης δεν
θα έλθει κανείς γιατί κινδυνεύει να
πάει φυλακή . Δεν έγινε τίποτα για
την ανακατασκευή του κτηρίου του
ιατρείου . Aν όλα αυτά δεν τα κάνει η
πολιτεία θα το κάνουμε εμείς με
δημοτικό ιατρείο , με συμβάσεις με τα
ταμεία. Και μακροπρόσθεσμα η
αγορά σύγχρονου εξοπλισμού που
θα το χειρίζονται επισκέπτες γιατροί
που φέρνει ο Δήμος .
- Ύδρευση και αποχέτευση,
παραμένουν άλυτα στην περιοχή
σας ...
Δεν χρειάζονται πάντα μεγαλεπίβολα
έργα . Πολλές φορές είναι αναγκαία η
θέληση και η πολιτική βούληση. πχ.
στο Λουτρό, που αποτελεί το "βαρύ
πυροβολικό" του τουρισμού υπάρχει
πρόβλημα με το νερό γιατί μια
δεξαμενή όπου συγκεντρώνει νερό
από τα Γλυκά Νερά λόγω φθορών
παίρνει θάλασσα επομένως το νερό
που έχει δεν μπορούν να το πιούν οι
κάτοικοι . Δεν είναι δυνατόν να μην
κάνουμε το αυτονόητο να
επισκευάσουμε τη δεξαμενή. Στον
Καλλικράτη και στα Ασφένδου
υπάρχουν λύσεις για την κατασκευή
μιας λιμνοδεξαμενής -μικρού
φράγματος, για την αξιοποίηση
υπάρχουσας πηγής, για να φέρουμε
νερο από τα Μυριοκέφαλα. Ανάλογες
λύσεις μπορούν να δωθούν για τα
Ασκύφου και άλλες περιοχές αρκεί
να υπάρχει θέληση και πολιτική
βούληση . Για την αποχέτευση
υπάρχει πρόβλημα σε όλη την
επαρχία και είναι εκ του ουκ άνευ η
αντιμετώπιση του . Το πρώτο ζήτημα
παρότι δεν είναι δικό μας είναι η
ολοκλήρωση το βιολογικού της
Παλιόχωρας . Δυστυχώς τα λύμματα
από την περιοχή αυτή διασπείρονται
μέχρι και τον Πλακιά , ειδικά όταν
έχουμε δυτικούς καιρούς. Την
κατάσταση την σώζει ο βοριάς...αλλά
δεν φυσάει πάντα βοριάς. Πρόβλημα
υπάρχει στη Χ. Σφακίων που
χρειάζεται επανακατασκευή του
αποχετευτικού δικτύου καθώς τα
λύμματα καταλήγουν στη θάλασσα.
Στο Φραγκοκάστελο και στους γύρω
οικισμούς αυτό το οποίο έχουμε
μελετήσει είναι η δημιουργία
σηπτικών βόθρων τριών επιπέδων ,
στους οποίους θα συγκεντρώνονται
τα λύμματα . Δημοτικές εκτάσεις
υπάρχουν, το νερό μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για το πότισμα μη
καρποφόρων δέντρων . Στο
πρόγραμμα μας έχουμε μελετήσει
προβλήματα και λύσεις .
ΣΧΕΔΙΟ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ, ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
- Τα Σφακιά έχουν μεγάλη
κτηνοτροφική δραστηριότητα, ενώ
αναπτύσεται και ο τουρισμός. Τι
μπορεί να κάνει ο δήμος για αυτούς
του τομείς ;
Σε συνεργασία με τα Μετσόβειο
Πολυτεχνείο , το Γεωπονικό και τα
τοπικά ιδρύματα θέλουμε να
εκπονήσουμε ένα επιχειρησιακό,
αναπτυξιακό σχέδιο που να
προβλέπει πως μπορεί να αναπτυχθεί
η γεωργία και η κτηνοτροφία σε
οικολογική βάση , πως θα γίνει η
ανάπτυξη του εναλλακτικού
τουρισμού . Αυτό το σχέδιο θα
αποτελέσει τη βάση που σε
συνδυασμό με τον αγώνα των
κατοίκων θα ξεκλειδώσει της
χρηματοδοτήσεις για να γίνουν τα
αναγκαία έργα υποδομών . Στο
πρόγραμμα μας είναι η δημιουργία
Διεύθυνσης Κτηνοτροφικής -
Αγροτικής παραγωγής θα
προσπαθήσουμε , κάτι που δεν είναι
εύκολο αλλά θα το κάνουμε, να να
ενιαιοποιήσουμε τις συνθήκες
παραγωγής ώστε να γίνει δυνατή η
δημιουργεία προϊόντων είτε με την
επωνυμία "ΠΟΠ Σφακία", είτε κοινής
εμπορικής σημασίας. Υπάρχουν 7
τυροκομεία μπορούμε να πείσουμε
τα 3-4 σε πρώτη φάση να παράξουν
τα προϊόντα τους με τον ίδιο τρόπο
με μια κοινή ονομασία και το όνομα
του κάθε παραγωγού από κάτω ;
Θέλουμε να συνδέσουμε τουριστική
ανάπτυξη με αγροτοκτηνοτροφική
δραστηριότητα και θα το κάνουμε .
Να πείσουμε πλειοψηφικά κομμάτια
ή σοβαρά μειοψηφικά ώστε οι μεν
να παράξουν ποιοτικά προϊόντα και
οι δεύτεροι να τα καταναλώσουν .
Θέλουμε να πείσουμε, εκεί δεν
αναγκάζεις κανένα,τους παραγωγούς
να διαθέτουν τα προϊ'οντα τους σε
ντόπιους τουριστικούς
επαγγελματίες . Να προτιμούν τα
εστιατόρια και τα ξενοδοχεία τα
τοπικά προϊόντα και όχι τα
εισαγόμενα . Αυτό σε μικρό βαθμό
έχει αρχίσει να γίνεται...πρέπει να
γίνει νόμος στα Σφακιά.
Δημιουργώντας αυτό το τοπικό
δίκτυο κατανάλωσης έχει ο
παραγωγός την ασφάλεια ότι ένας
μεγάλος μέρος της παραγωγής του
θα πουληθεί , ο τουριστικός
επιχειρηματίας θα ανεβάσει τις
μετοχές του πουλώντας τοπικά
προϊόντα .
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ
- Όλα αυτά απαιτούν μια λειτουργία
με βάση το συλλογικό συμφέρον. Οι
Σφακιανοί έχουν την φήμη
των ...Καπετάνιων ;
Οι Σφακιανοί μεγαλούργησαν
ιστορικά όταν έδρασαν συλλογικά.
Το είδαμε στην επανάσταση του
Δασκαλογιάννη , στην καταστροφή
του πύργου του Αληδάκη, στην
επανάσταση του 1821...
- Είναι πιο εύκολο όμως να ενωθούν
κάποιοι για λόγους
απελευθερωτικούς , ενώ αντίθετα το
οικονομικό συμφέρον χωρίζει...
Οταν όμως γλιτώνουν απο τα δεσμά
των εμπόρων και αυτών που τους
τρώνε το βιό τους , είναι και αυτό μια
απελευθέρωση.
- Ακούγεται ότι δεν σκοπεύεται να
παραιτηθείται από την Ιατρική, στον
νοσοκομείο που είστε. Γιατρός στην
Αθήνα, δήμαρχος στα Σφακιά. πως
μπορούν να συνδυαστούν αυτά ;
Είναι αντίληψη μου εδώ και χρόνια
ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα
κοινά και είναι σε θέσεις ευθύνης δεν
πρέπει να σταματούν να δουλεύουν ,
γιατί το βασικό τους εισόδημα με το
οποίο θα ζουν θα πρέπει να
προέρχεται από τη δουλειά και όχι
από το οφίτσιο τους .Η απόσπαση
από την εργασιακή δραστηριότητα
είναι βασικός παράγοντας που
οδηγεί στην γραφειοκρατία και
εξαρτήσεις από άλλα συμφέροντα
που θέλουμε να αποφύγουμε . Σαφώς
και δεν θα σταματήσω να δουλεύω
ως γιατρός . Επίσης σαφώς θα είμαι
παρών όποτε και όσο χρειάζεται ο
Δήμος . Τέλος υπάρχει ήδη σε εξέλιξη
η διαδικασία για να μεταφέρω την
επαγγελματική μου δραστηριότητα
στην Κρήτη . Άλλωστε ο
συνυποψήφιος μου μένει στα Χανιά,
όπως επίσης και ο νυν δήμαρχος.
"Δεν έκρυψα ποτέ που ανήκω..."
- Σημαντικοί παράγοντες από τα δύο
μεγάλα κόμματα φαίνεται να
στηρίζουν τον αντίπαλο σας τον κ.
Χιωτάκη. Σας προβληματίζει ;
Καθόλου. Στο ψηφοδέλτιο μας θα
έχουμε 55 μέλη, που υπάρχουν
οργανωμένα μέλη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, της
Αριστεράς και ανεξάρτητοι. Εχουμε
18 υποψήφιους κάτω των 35 ετών.
Είναι ένα πραγματικό μέτωπο
δυνάμεων που ανήκουν σε
διαφορετικούς χώρους που κάτω
από μια μακροχρόνη και ανοικτή
διαδικασία , συμφώνησαν σε ένα
πρόγραμμα για τα Σφακιά. Δεν
ζητήσαμε, ούτε θα πάρουμε χρήσμα
από κανένα κόμμα. Το ότι κάποιοι
νιώθουν να χάνουν το πελατειακό
σύστημα που έχουν διαμορφώσει
είναι δικό τους πρόβλημα . Δεν
θέλουμε το χρήσμα των κομμάτων,
θέλουμε το χρήσμα των Σφακιανών.
-Σας κατηγορούν επίσης ότι
είστε...πολύ αριστερός για δήμαρχος
Σφακίων ;
- Δεν έκρυψα, ούτε κρύβω ποτέ που
ανήκω. Είναι τιμή μου η διαδρομή
μου. Το πολύ αριστερός για τα
Σφακιά δεν το καταλαβαίνω,. Δεν θα
βάλουμε κάποιο καντάρι να
μετρήσουμε την ...αριστεροσύνη που
σηκώνουν τα Σφακιά. Για να
σοβαρευτούμε δεν ζήτησα από
κανένα από τους συνυποψηφίους
μου να αποδεχθούν την πολιτική
μου αντίληψη , ούτε αυτοί από εμένα
να αποδεκτώ την δική τους.
Βαδίζουμε σε μια λογική κοινού
προγράμματος και δράσης . Αν θα
βγει θετικό για τα Σφακιά ο
δήμαρχος να είναι αριστερός, αυτό
είναι κάτι που θα φανεί γιατί όλοι
κρινόμαστε από τα έργα και όχι τα
λόγια μας
ΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣΔΗΜΑΡΧΟΣ"Θέλουμε το χρήσμα μόνο από τουςΣφακιανούς"
ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ
"Θέλουμε το χρήσμα μόνο από τους
Σφακιανούς"
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑ
Το χρήσμα από τους Σφακιανούς και
όχι από κόμματα και παράγοντες
δηλώνει ότι θέλει χειρούργος
Παύλος Πολάκης , επικεφαλής της
Αγωνιστικής Δημοτικής Συνεργασίας
Σφακίων . Μιλώντας στα "Χ.Ν."
αναφέρεται στους προγραμματικούς
του στόχους για το Δήμο , μιλάει για
την "αναγκαία συλλογική δράση
όλων των δημοτών", και οριοθετεί
τις πρωτεραιότητες του. Παράλληλα
καλείται να απαντήσει σε μια σειρά
ζητήματα αναφορικά με την
ταυτότητα του συνδυασμού και την
επαγγελματική του δραστηριότητα .
- Θα είναι βιώσιμος ο αυριανός
δήμος Σφακίων, με τόση μεγάλη
έκταση, τόσο μικρό πληθυσμό ; Αυτό
έχοντας κατά νου ότι κατά την
εκπόνηση του "Καλλικράτη" υπήρχε
το σενάριο για συνένωση με τον
Αποκόρωνα ;
Τα Σφακιά έχουν ένα ευρύτατο
θαλάσσιο μέτωπο και ένα όρεινο
όγκο τεράστιο . Υπάρχει το φυσικό
σύνορο των Λευκών Ορέων που
κάνει δύσκολη ως αδύνατη τη
διοικητική συνένωση αυτής της
περιοχής με άλλους δήμους . Είμαστε
από τους πιο καθυστερημένους
παραγωγικά και οικονομικά δήμους
της χώρας και αυτό δεν μας αξίζει . Ο
συνδυασμός ορεινού όγκου , το
θαλάσσιο μέτωπο, ο κάμπος του
φραγκοκάστελου,τα οροπέδια , στο
βαθμό που αλλάξει σελίδα ο Δήμος
και διεκδικήσει πράγματα από την
κεντρική εξουσία , μπορούν να
κάνουν όχι μόνο βιώσιμο το Δήμο,
αλλά να τον κάνουν πρότυπο. Ο
μικρός πληθυσμός δίνει την ευκαιρία
καλύτερης οργάνωσης των
υπηρεσιών .
- Χρήματα που θα βρείτε; Θα βάλετε
φόρους ; Από όσο γνωρίζουμε οι
νέοι Δήμοι θα έχουν μειωμένες
χρηματοδοτήσεις από το κεντρικό
κράτος λόγω μνημονίου ;
Στα Σφακιά δεν υπάρχει καμία
δυνατότητα για οικονομία . Είμαστε
από τους πιο
υποχρηματοδοτούμενους δήμους
της χώρας . Μόνιμο και έκτακτο
προσωπικό έχουμε 10 άτομα, τι
οικονομία να κάνουμε ; Το 50% των
οικισμών δεν έχουν λύσει το
πρόβλημα του νερού , το ίδιο
συμβαίνει και με την αποχέτευση. Θα
είμαστε ο μοναδικός "Καλλικρατικός"
Δήμος χωρίς Κέντρο Υγείας, χωρίς
τράπεζα, χωρίς φαρμακείο. Δεν
μπαίνει ζήτημα οικονομίας αλλά
άνοιγμα στρόφιγγας . Δεν έχουμε
καμία διάθεση να γίνουμε το μακρί
χέρι του κράτους για τη φορομπηξία
των πολιτών .Μας χρωστάνε-δεν τους
χρωστάμε. Θα διεκδικήσουμε την
κρατική χρηματοδότηση που μας
οφείλουν . Με το πρόγραμμα
"Θησεάς" που υποτίθεται πήραμε 3,5
εκ. ευρώ σε 4 χρόνια ήταν τέτοια η
κακομοιριά της διοίκησης του Δήμου
που τελικά απορροφήθηκαν το 1.3
εκ. ευρώ. Σε συνεργασία με τους
Δήμους Σελίνου και Αγ. Βασίλειου θα
δούμε πως θα φτιάξουμε κοινό
γραφείο στις Βρυξέλλες για
απευθείας χρηματοδοτήσεις χωρίς
μεσάζοντες . Στόχος μας και η
κινητοποίηση όλων των Σφακιανών
της διασποράς , η κινητοποίηση όλης
της κοινωνίας. Θα αρχίσουμε να
εισπράτουμε δημοτικά τέλη που δεν
εισπράτονται και δεν είναι σωστό
γιατί είναι ανταποδοτικά . Τέλος θα
αξιοποιήσουμε το κληροδότημα
Ξενουδάκη , που λόγω εγκληματικών
λαθών της σημερινής δημοτικής
αρχής δεν το εκμεταλευόμαστε , προς
όφελος των νεών και της παιδείας
στο δήμο μας .
ΥΓΕΙΑ-ΥΔΡΕΥΣΗ
- Υγεία, ένας τομέας που και τα
Σφακιά πονάνε...
- Στα χαρτιά υπάρχει πολυδύναμο
ιατρείο με 4 θέσεις γιατρών και 6-7
το υπόλοιπο προσωπικό.Δυστυχώς
δεν υπήρξε η πίεση που έπρεπε από
τον Δήμο ώστε να προκηρυχθούν οι
θέσεις αυτές όλες μαζί . Είναι
καθοριστικό αυτό γιατί αν
προκηρύσεις μια -μια της θέσης δεν
θα έλθει κανείς γιατί κινδυνεύει να
πάει φυλακή . Δεν έγινε τίποτα για
την ανακατασκευή του κτηρίου του
ιατρείου . Aν όλα αυτά δεν τα κάνει η
πολιτεία θα το κάνουμε εμείς με
δημοτικό ιατρείο , με συμβάσεις με τα
ταμεία. Και μακροπρόσθεσμα η
αγορά σύγχρονου εξοπλισμού που
θα το χειρίζονται επισκέπτες γιατροί
που φέρνει ο Δήμος .
- Ύδρευση και αποχέτευση,
παραμένουν άλυτα στην περιοχή
σας ...
Δεν χρειάζονται πάντα μεγαλεπίβολα
έργα . Πολλές φορές είναι αναγκαία η
θέληση και η πολιτική βούληση. πχ.
στο Λουτρό, που αποτελεί το "βαρύ
πυροβολικό" του τουρισμού υπάρχει
πρόβλημα με το νερό γιατί μια
δεξαμενή όπου συγκεντρώνει νερό
από τα Γλυκά Νερά λόγω φθορών
παίρνει θάλασσα επομένως το νερό
που έχει δεν μπορούν να το πιούν οι
κάτοικοι . Δεν είναι δυνατόν να μην
κάνουμε το αυτονόητο να
επισκευάσουμε τη δεξαμενή. Στον
Καλλικράτη και στα Ασφένδου
υπάρχουν λύσεις για την κατασκευή
μιας λιμνοδεξαμενής -μικρού
φράγματος, για την αξιοποίηση
υπάρχουσας πηγής, για να φέρουμε
νερο από τα Μυριοκέφαλα. Ανάλογες
λύσεις μπορούν να δωθούν για τα
Ασκύφου και άλλες περιοχές αρκεί
να υπάρχει θέληση και πολιτική
βούληση . Για την αποχέτευση
υπάρχει πρόβλημα σε όλη την
επαρχία και είναι εκ του ουκ άνευ η
αντιμετώπιση του . Το πρώτο ζήτημα
παρότι δεν είναι δικό μας είναι η
ολοκλήρωση το βιολογικού της
Παλιόχωρας . Δυστυχώς τα λύμματα
από την περιοχή αυτή διασπείρονται
μέχρι και τον Πλακιά , ειδικά όταν
έχουμε δυτικούς καιρούς. Την
κατάσταση την σώζει ο βοριάς...αλλά
δεν φυσάει πάντα βοριάς. Πρόβλημα
υπάρχει στη Χ. Σφακίων που
χρειάζεται επανακατασκευή του
αποχετευτικού δικτύου καθώς τα
λύμματα καταλήγουν στη θάλασσα.
Στο Φραγκοκάστελο και στους γύρω
οικισμούς αυτό το οποίο έχουμε
μελετήσει είναι η δημιουργία
σηπτικών βόθρων τριών επιπέδων ,
στους οποίους θα συγκεντρώνονται
τα λύμματα . Δημοτικές εκτάσεις
υπάρχουν, το νερό μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για το πότισμα μη
καρποφόρων δέντρων . Στο
πρόγραμμα μας έχουμε μελετήσει
προβλήματα και λύσεις .
ΣΧΕΔΙΟ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ, ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
- Τα Σφακιά έχουν μεγάλη
κτηνοτροφική δραστηριότητα, ενώ
αναπτύσεται και ο τουρισμός. Τι
μπορεί να κάνει ο δήμος για αυτούς
του τομείς ;
Σε συνεργασία με τα Μετσόβειο
Πολυτεχνείο , το Γεωπονικό και τα
τοπικά ιδρύματα θέλουμε να
εκπονήσουμε ένα επιχειρησιακό,
αναπτυξιακό σχέδιο που να
προβλέπει πως μπορεί να αναπτυχθεί
η γεωργία και η κτηνοτροφία σε
οικολογική βάση , πως θα γίνει η
ανάπτυξη του εναλλακτικού
τουρισμού . Αυτό το σχέδιο θα
αποτελέσει τη βάση που σε
συνδυασμό με τον αγώνα των
κατοίκων θα ξεκλειδώσει της
χρηματοδοτήσεις για να γίνουν τα
αναγκαία έργα υποδομών . Στο
πρόγραμμα μας είναι η δημιουργία
Διεύθυνσης Κτηνοτροφικής -
Αγροτικής παραγωγής θα
προσπαθήσουμε , κάτι που δεν είναι
εύκολο αλλά θα το κάνουμε, να να
ενιαιοποιήσουμε τις συνθήκες
παραγωγής ώστε να γίνει δυνατή η
δημιουργεία προϊόντων είτε με την
επωνυμία "ΠΟΠ Σφακία", είτε κοινής
εμπορικής σημασίας. Υπάρχουν 7
τυροκομεία μπορούμε να πείσουμε
τα 3-4 σε πρώτη φάση να παράξουν
τα προϊόντα τους με τον ίδιο τρόπο
με μια κοινή ονομασία και το όνομα
του κάθε παραγωγού από κάτω ;
Θέλουμε να συνδέσουμε τουριστική
ανάπτυξη με αγροτοκτηνοτροφική
δραστηριότητα και θα το κάνουμε .
Να πείσουμε πλειοψηφικά κομμάτια
ή σοβαρά μειοψηφικά ώστε οι μεν
να παράξουν ποιοτικά προϊόντα και
οι δεύτεροι να τα καταναλώσουν .
Θέλουμε να πείσουμε, εκεί δεν
αναγκάζεις κανένα,τους παραγωγούς
να διαθέτουν τα προϊ'οντα τους σε
ντόπιους τουριστικούς
επαγγελματίες . Να προτιμούν τα
εστιατόρια και τα ξενοδοχεία τα
τοπικά προϊόντα και όχι τα
εισαγόμενα . Αυτό σε μικρό βαθμό
έχει αρχίσει να γίνεται...πρέπει να
γίνει νόμος στα Σφακιά.
Δημιουργώντας αυτό το τοπικό
δίκτυο κατανάλωσης έχει ο
παραγωγός την ασφάλεια ότι ένας
μεγάλος μέρος της παραγωγής του
θα πουληθεί , ο τουριστικός
επιχειρηματίας θα ανεβάσει τις
μετοχές του πουλώντας τοπικά
προϊόντα .
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ
- Όλα αυτά απαιτούν μια λειτουργία
με βάση το συλλογικό συμφέρον. Οι
Σφακιανοί έχουν την φήμη
των ...Καπετάνιων ;
Οι Σφακιανοί μεγαλούργησαν
ιστορικά όταν έδρασαν συλλογικά.
Το είδαμε στην επανάσταση του
Δασκαλογιάννη , στην καταστροφή
του πύργου του Αληδάκη, στην
επανάσταση του 1821...
- Είναι πιο εύκολο όμως να ενωθούν
κάποιοι για λόγους
απελευθερωτικούς , ενώ αντίθετα το
οικονομικό συμφέρον χωρίζει...
Οταν όμως γλιτώνουν απο τα δεσμά
των εμπόρων και αυτών που τους
τρώνε το βιό τους , είναι και αυτό μια
απελευθέρωση.
- Ακούγεται ότι δεν σκοπεύεται να
παραιτηθείται από την Ιατρική, στον
νοσοκομείο που είστε. Γιατρός στην
Αθήνα, δήμαρχος στα Σφακιά. πως
μπορούν να συνδυαστούν αυτά ;
Είναι αντίληψη μου εδώ και χρόνια
ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα
κοινά και είναι σε θέσεις ευθύνης δεν
πρέπει να σταματούν να δουλεύουν ,
γιατί το βασικό τους εισόδημα με το
οποίο θα ζουν θα πρέπει να
προέρχεται από τη δουλειά και όχι
από το οφίτσιο τους .Η απόσπαση
από την εργασιακή δραστηριότητα
είναι βασικός παράγοντας που
οδηγεί στην γραφειοκρατία και
εξαρτήσεις από άλλα συμφέροντα
που θέλουμε να αποφύγουμε . Σαφώς
και δεν θα σταματήσω να δουλεύω
ως γιατρός . Επίσης σαφώς θα είμαι
παρών όποτε και όσο χρειάζεται ο
Δήμος . Τέλος υπάρχει ήδη σε εξέλιξη
η διαδικασία για να μεταφέρω την
επαγγελματική μου δραστηριότητα
στην Κρήτη . Άλλωστε ο
συνυποψήφιος μου μένει στα Χανιά,
όπως επίσης και ο νυν δήμαρχος.
"Δεν έκρυψα ποτέ που ανήκω..."
- Σημαντικοί παράγοντες από τα δύο
μεγάλα κόμματα φαίνεται να
στηρίζουν τον αντίπαλο σας τον κ.
Χιωτάκη. Σας προβληματίζει ;
Καθόλου. Στο ψηφοδέλτιο μας θα
έχουμε 55 μέλη, που υπάρχουν
οργανωμένα μέλη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, της
Αριστεράς και ανεξάρτητοι. Εχουμε
18 υποψήφιους κάτω των 35 ετών.
Είναι ένα πραγματικό μέτωπο
δυνάμεων που ανήκουν σε
διαφορετικούς χώρους που κάτω
από μια μακροχρόνη και ανοικτή
διαδικασία , συμφώνησαν σε ένα
πρόγραμμα για τα Σφακιά. Δεν
ζητήσαμε, ούτε θα πάρουμε χρήσμα
από κανένα κόμμα. Το ότι κάποιοι
νιώθουν να χάνουν το πελατειακό
σύστημα που έχουν διαμορφώσει
είναι δικό τους πρόβλημα . Δεν
θέλουμε το χρήσμα των κομμάτων,
θέλουμε το χρήσμα των Σφακιανών.
-Σας κατηγορούν επίσης ότι
είστε...πολύ αριστερός για δήμαρχος
Σφακίων ;
- Δεν έκρυψα, ούτε κρύβω ποτέ που
ανήκω. Είναι τιμή μου η διαδρομή
μου. Το πολύ αριστερός για τα
Σφακιά δεν το καταλαβαίνω,. Δεν θα
βάλουμε κάποιο καντάρι να
μετρήσουμε την ...αριστεροσύνη που
σηκώνουν τα Σφακιά. Για να
σοβαρευτούμε δεν ζήτησα από
κανένα από τους συνυποψηφίους
μου να αποδεχθούν την πολιτική
μου αντίληψη , ούτε αυτοί από εμένα
να αποδεκτώ την δική τους.
Βαδίζουμε σε μια λογική κοινού
προγράμματος και δράσης . Αν θα
βγει θετικό για τα Σφακιά ο
δήμαρχος να είναι αριστερός, αυτό
είναι κάτι που θα φανεί γιατί όλοι
κρινόμαστε από τα έργα και όχι τα
λόγια μας
ΔΗΜΑΡΧΟΣ
"Θέλουμε το χρήσμα μόνο από τους
Σφακιανούς"
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑ
Το χρήσμα από τους Σφακιανούς και
όχι από κόμματα και παράγοντες
δηλώνει ότι θέλει χειρούργος
Παύλος Πολάκης , επικεφαλής της
Αγωνιστικής Δημοτικής Συνεργασίας
Σφακίων . Μιλώντας στα "Χ.Ν."
αναφέρεται στους προγραμματικούς
του στόχους για το Δήμο , μιλάει για
την "αναγκαία συλλογική δράση
όλων των δημοτών", και οριοθετεί
τις πρωτεραιότητες του. Παράλληλα
καλείται να απαντήσει σε μια σειρά
ζητήματα αναφορικά με την
ταυτότητα του συνδυασμού και την
επαγγελματική του δραστηριότητα .
- Θα είναι βιώσιμος ο αυριανός
δήμος Σφακίων, με τόση μεγάλη
έκταση, τόσο μικρό πληθυσμό ; Αυτό
έχοντας κατά νου ότι κατά την
εκπόνηση του "Καλλικράτη" υπήρχε
το σενάριο για συνένωση με τον
Αποκόρωνα ;
Τα Σφακιά έχουν ένα ευρύτατο
θαλάσσιο μέτωπο και ένα όρεινο
όγκο τεράστιο . Υπάρχει το φυσικό
σύνορο των Λευκών Ορέων που
κάνει δύσκολη ως αδύνατη τη
διοικητική συνένωση αυτής της
περιοχής με άλλους δήμους . Είμαστε
από τους πιο καθυστερημένους
παραγωγικά και οικονομικά δήμους
της χώρας και αυτό δεν μας αξίζει . Ο
συνδυασμός ορεινού όγκου , το
θαλάσσιο μέτωπο, ο κάμπος του
φραγκοκάστελου,τα οροπέδια , στο
βαθμό που αλλάξει σελίδα ο Δήμος
και διεκδικήσει πράγματα από την
κεντρική εξουσία , μπορούν να
κάνουν όχι μόνο βιώσιμο το Δήμο,
αλλά να τον κάνουν πρότυπο. Ο
μικρός πληθυσμός δίνει την ευκαιρία
καλύτερης οργάνωσης των
υπηρεσιών .
- Χρήματα που θα βρείτε; Θα βάλετε
φόρους ; Από όσο γνωρίζουμε οι
νέοι Δήμοι θα έχουν μειωμένες
χρηματοδοτήσεις από το κεντρικό
κράτος λόγω μνημονίου ;
Στα Σφακιά δεν υπάρχει καμία
δυνατότητα για οικονομία . Είμαστε
από τους πιο
υποχρηματοδοτούμενους δήμους
της χώρας . Μόνιμο και έκτακτο
προσωπικό έχουμε 10 άτομα, τι
οικονομία να κάνουμε ; Το 50% των
οικισμών δεν έχουν λύσει το
πρόβλημα του νερού , το ίδιο
συμβαίνει και με την αποχέτευση. Θα
είμαστε ο μοναδικός "Καλλικρατικός"
Δήμος χωρίς Κέντρο Υγείας, χωρίς
τράπεζα, χωρίς φαρμακείο. Δεν
μπαίνει ζήτημα οικονομίας αλλά
άνοιγμα στρόφιγγας . Δεν έχουμε
καμία διάθεση να γίνουμε το μακρί
χέρι του κράτους για τη φορομπηξία
των πολιτών .Μας χρωστάνε-δεν τους
χρωστάμε. Θα διεκδικήσουμε την
κρατική χρηματοδότηση που μας
οφείλουν . Με το πρόγραμμα
"Θησεάς" που υποτίθεται πήραμε 3,5
εκ. ευρώ σε 4 χρόνια ήταν τέτοια η
κακομοιριά της διοίκησης του Δήμου
που τελικά απορροφήθηκαν το 1.3
εκ. ευρώ. Σε συνεργασία με τους
Δήμους Σελίνου και Αγ. Βασίλειου θα
δούμε πως θα φτιάξουμε κοινό
γραφείο στις Βρυξέλλες για
απευθείας χρηματοδοτήσεις χωρίς
μεσάζοντες . Στόχος μας και η
κινητοποίηση όλων των Σφακιανών
της διασποράς , η κινητοποίηση όλης
της κοινωνίας. Θα αρχίσουμε να
εισπράτουμε δημοτικά τέλη που δεν
εισπράτονται και δεν είναι σωστό
γιατί είναι ανταποδοτικά . Τέλος θα
αξιοποιήσουμε το κληροδότημα
Ξενουδάκη , που λόγω εγκληματικών
λαθών της σημερινής δημοτικής
αρχής δεν το εκμεταλευόμαστε , προς
όφελος των νεών και της παιδείας
στο δήμο μας .
ΥΓΕΙΑ-ΥΔΡΕΥΣΗ
- Υγεία, ένας τομέας που και τα
Σφακιά πονάνε...
- Στα χαρτιά υπάρχει πολυδύναμο
ιατρείο με 4 θέσεις γιατρών και 6-7
το υπόλοιπο προσωπικό.Δυστυχώς
δεν υπήρξε η πίεση που έπρεπε από
τον Δήμο ώστε να προκηρυχθούν οι
θέσεις αυτές όλες μαζί . Είναι
καθοριστικό αυτό γιατί αν
προκηρύσεις μια -μια της θέσης δεν
θα έλθει κανείς γιατί κινδυνεύει να
πάει φυλακή . Δεν έγινε τίποτα για
την ανακατασκευή του κτηρίου του
ιατρείου . Aν όλα αυτά δεν τα κάνει η
πολιτεία θα το κάνουμε εμείς με
δημοτικό ιατρείο , με συμβάσεις με τα
ταμεία. Και μακροπρόσθεσμα η
αγορά σύγχρονου εξοπλισμού που
θα το χειρίζονται επισκέπτες γιατροί
που φέρνει ο Δήμος .
- Ύδρευση και αποχέτευση,
παραμένουν άλυτα στην περιοχή
σας ...
Δεν χρειάζονται πάντα μεγαλεπίβολα
έργα . Πολλές φορές είναι αναγκαία η
θέληση και η πολιτική βούληση. πχ.
στο Λουτρό, που αποτελεί το "βαρύ
πυροβολικό" του τουρισμού υπάρχει
πρόβλημα με το νερό γιατί μια
δεξαμενή όπου συγκεντρώνει νερό
από τα Γλυκά Νερά λόγω φθορών
παίρνει θάλασσα επομένως το νερό
που έχει δεν μπορούν να το πιούν οι
κάτοικοι . Δεν είναι δυνατόν να μην
κάνουμε το αυτονόητο να
επισκευάσουμε τη δεξαμενή. Στον
Καλλικράτη και στα Ασφένδου
υπάρχουν λύσεις για την κατασκευή
μιας λιμνοδεξαμενής -μικρού
φράγματος, για την αξιοποίηση
υπάρχουσας πηγής, για να φέρουμε
νερο από τα Μυριοκέφαλα. Ανάλογες
λύσεις μπορούν να δωθούν για τα
Ασκύφου και άλλες περιοχές αρκεί
να υπάρχει θέληση και πολιτική
βούληση . Για την αποχέτευση
υπάρχει πρόβλημα σε όλη την
επαρχία και είναι εκ του ουκ άνευ η
αντιμετώπιση του . Το πρώτο ζήτημα
παρότι δεν είναι δικό μας είναι η
ολοκλήρωση το βιολογικού της
Παλιόχωρας . Δυστυχώς τα λύμματα
από την περιοχή αυτή διασπείρονται
μέχρι και τον Πλακιά , ειδικά όταν
έχουμε δυτικούς καιρούς. Την
κατάσταση την σώζει ο βοριάς...αλλά
δεν φυσάει πάντα βοριάς. Πρόβλημα
υπάρχει στη Χ. Σφακίων που
χρειάζεται επανακατασκευή του
αποχετευτικού δικτύου καθώς τα
λύμματα καταλήγουν στη θάλασσα.
Στο Φραγκοκάστελο και στους γύρω
οικισμούς αυτό το οποίο έχουμε
μελετήσει είναι η δημιουργία
σηπτικών βόθρων τριών επιπέδων ,
στους οποίους θα συγκεντρώνονται
τα λύμματα . Δημοτικές εκτάσεις
υπάρχουν, το νερό μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για το πότισμα μη
καρποφόρων δέντρων . Στο
πρόγραμμα μας έχουμε μελετήσει
προβλήματα και λύσεις .
ΣΧΕΔΙΟ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ, ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
- Τα Σφακιά έχουν μεγάλη
κτηνοτροφική δραστηριότητα, ενώ
αναπτύσεται και ο τουρισμός. Τι
μπορεί να κάνει ο δήμος για αυτούς
του τομείς ;
Σε συνεργασία με τα Μετσόβειο
Πολυτεχνείο , το Γεωπονικό και τα
τοπικά ιδρύματα θέλουμε να
εκπονήσουμε ένα επιχειρησιακό,
αναπτυξιακό σχέδιο που να
προβλέπει πως μπορεί να αναπτυχθεί
η γεωργία και η κτηνοτροφία σε
οικολογική βάση , πως θα γίνει η
ανάπτυξη του εναλλακτικού
τουρισμού . Αυτό το σχέδιο θα
αποτελέσει τη βάση που σε
συνδυασμό με τον αγώνα των
κατοίκων θα ξεκλειδώσει της
χρηματοδοτήσεις για να γίνουν τα
αναγκαία έργα υποδομών . Στο
πρόγραμμα μας είναι η δημιουργία
Διεύθυνσης Κτηνοτροφικής -
Αγροτικής παραγωγής θα
προσπαθήσουμε , κάτι που δεν είναι
εύκολο αλλά θα το κάνουμε, να να
ενιαιοποιήσουμε τις συνθήκες
παραγωγής ώστε να γίνει δυνατή η
δημιουργεία προϊόντων είτε με την
επωνυμία "ΠΟΠ Σφακία", είτε κοινής
εμπορικής σημασίας. Υπάρχουν 7
τυροκομεία μπορούμε να πείσουμε
τα 3-4 σε πρώτη φάση να παράξουν
τα προϊόντα τους με τον ίδιο τρόπο
με μια κοινή ονομασία και το όνομα
του κάθε παραγωγού από κάτω ;
Θέλουμε να συνδέσουμε τουριστική
ανάπτυξη με αγροτοκτηνοτροφική
δραστηριότητα και θα το κάνουμε .
Να πείσουμε πλειοψηφικά κομμάτια
ή σοβαρά μειοψηφικά ώστε οι μεν
να παράξουν ποιοτικά προϊόντα και
οι δεύτεροι να τα καταναλώσουν .
Θέλουμε να πείσουμε, εκεί δεν
αναγκάζεις κανένα,τους παραγωγούς
να διαθέτουν τα προϊ'οντα τους σε
ντόπιους τουριστικούς
επαγγελματίες . Να προτιμούν τα
εστιατόρια και τα ξενοδοχεία τα
τοπικά προϊόντα και όχι τα
εισαγόμενα . Αυτό σε μικρό βαθμό
έχει αρχίσει να γίνεται...πρέπει να
γίνει νόμος στα Σφακιά.
Δημιουργώντας αυτό το τοπικό
δίκτυο κατανάλωσης έχει ο
παραγωγός την ασφάλεια ότι ένας
μεγάλος μέρος της παραγωγής του
θα πουληθεί , ο τουριστικός
επιχειρηματίας θα ανεβάσει τις
μετοχές του πουλώντας τοπικά
προϊόντα .
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ
- Όλα αυτά απαιτούν μια λειτουργία
με βάση το συλλογικό συμφέρον. Οι
Σφακιανοί έχουν την φήμη
των ...Καπετάνιων ;
Οι Σφακιανοί μεγαλούργησαν
ιστορικά όταν έδρασαν συλλογικά.
Το είδαμε στην επανάσταση του
Δασκαλογιάννη , στην καταστροφή
του πύργου του Αληδάκη, στην
επανάσταση του 1821...
- Είναι πιο εύκολο όμως να ενωθούν
κάποιοι για λόγους
απελευθερωτικούς , ενώ αντίθετα το
οικονομικό συμφέρον χωρίζει...
Οταν όμως γλιτώνουν απο τα δεσμά
των εμπόρων και αυτών που τους
τρώνε το βιό τους , είναι και αυτό μια
απελευθέρωση.
- Ακούγεται ότι δεν σκοπεύεται να
παραιτηθείται από την Ιατρική, στον
νοσοκομείο που είστε. Γιατρός στην
Αθήνα, δήμαρχος στα Σφακιά. πως
μπορούν να συνδυαστούν αυτά ;
Είναι αντίληψη μου εδώ και χρόνια
ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα
κοινά και είναι σε θέσεις ευθύνης δεν
πρέπει να σταματούν να δουλεύουν ,
γιατί το βασικό τους εισόδημα με το
οποίο θα ζουν θα πρέπει να
προέρχεται από τη δουλειά και όχι
από το οφίτσιο τους .Η απόσπαση
από την εργασιακή δραστηριότητα
είναι βασικός παράγοντας που
οδηγεί στην γραφειοκρατία και
εξαρτήσεις από άλλα συμφέροντα
που θέλουμε να αποφύγουμε . Σαφώς
και δεν θα σταματήσω να δουλεύω
ως γιατρός . Επίσης σαφώς θα είμαι
παρών όποτε και όσο χρειάζεται ο
Δήμος . Τέλος υπάρχει ήδη σε εξέλιξη
η διαδικασία για να μεταφέρω την
επαγγελματική μου δραστηριότητα
στην Κρήτη . Άλλωστε ο
συνυποψήφιος μου μένει στα Χανιά,
όπως επίσης και ο νυν δήμαρχος.
"Δεν έκρυψα ποτέ που ανήκω..."
- Σημαντικοί παράγοντες από τα δύο
μεγάλα κόμματα φαίνεται να
στηρίζουν τον αντίπαλο σας τον κ.
Χιωτάκη. Σας προβληματίζει ;
Καθόλου. Στο ψηφοδέλτιο μας θα
έχουμε 55 μέλη, που υπάρχουν
οργανωμένα μέλη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, της
Αριστεράς και ανεξάρτητοι. Εχουμε
18 υποψήφιους κάτω των 35 ετών.
Είναι ένα πραγματικό μέτωπο
δυνάμεων που ανήκουν σε
διαφορετικούς χώρους που κάτω
από μια μακροχρόνη και ανοικτή
διαδικασία , συμφώνησαν σε ένα
πρόγραμμα για τα Σφακιά. Δεν
ζητήσαμε, ούτε θα πάρουμε χρήσμα
από κανένα κόμμα. Το ότι κάποιοι
νιώθουν να χάνουν το πελατειακό
σύστημα που έχουν διαμορφώσει
είναι δικό τους πρόβλημα . Δεν
θέλουμε το χρήσμα των κομμάτων,
θέλουμε το χρήσμα των Σφακιανών.
-Σας κατηγορούν επίσης ότι
είστε...πολύ αριστερός για δήμαρχος
Σφακίων ;
- Δεν έκρυψα, ούτε κρύβω ποτέ που
ανήκω. Είναι τιμή μου η διαδρομή
μου. Το πολύ αριστερός για τα
Σφακιά δεν το καταλαβαίνω,. Δεν θα
βάλουμε κάποιο καντάρι να
μετρήσουμε την ...αριστεροσύνη που
σηκώνουν τα Σφακιά. Για να
σοβαρευτούμε δεν ζήτησα από
κανένα από τους συνυποψηφίους
μου να αποδεχθούν την πολιτική
μου αντίληψη , ούτε αυτοί από εμένα
να αποδεκτώ την δική τους.
Βαδίζουμε σε μια λογική κοινού
προγράμματος και δράσης . Αν θα
βγει θετικό για τα Σφακιά ο
δήμαρχος να είναι αριστερός, αυτό
είναι κάτι που θα φανεί γιατί όλοι
κρινόμαστε από τα έργα και όχι τα
λόγια μας
Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010
Η οικονομία της Ελλάδος.. .. ή .. Η παρά οικονομία της Ελλάδος ;
Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι πρόβλημα
δυστυχώς αυτόνομο, στενά οικονομικό. Η σημερινή
δημοσιονομική κατάσταση, η υπερτροφία του δημόσιου τομέα
και η συνολική έλλειψη ανταγωνιστικότητας έχουν βαθιές ρίζες
που μόνο μία σφαιρικά φιλελεύθερη πολιτική μπορεί να
θεραπεύσει. Με μια ολόκληρη σειρά τομέων της πολιτικής,
οικονομικής και κοινωνικής ζωής να πάσχουν, η σημερινή
κατάσταση της οικονομίας μπορεί να θεωρηθεί μια «παράπλευρη
απώλεια» της ελληνικής πολιτικής και κοινωνίας.
Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι ένα. Θα το συνοψίσω: Πρόκειται,
αφενός μεν για αδυναμία συγκρότησης, αφετέρου δε για
αδυναμία εκμετάλλευσης. Η δεύτερη πηγάζει -όχι όμως
ολοκληρωτικά- από την πρώτη. Και εξηγώ:
Αδυναμία συγκρότησης: το ελληνικό κράτος υπέπεσε, από τη
γέννησή του, σε δύο κεφαλαιώδη σφάλματα.
Πρώτον: δεν
κατάφερε ποτέ να
απαλλαγεί από
την οθωμανική
«κληρονομιά». Οι
διαπροσωπικές
σχέσεις , η
εξαπάτηση των
αρχών, η
διαφθορά και η
έλλειψη
εμπιστοσύνης
προς το κράτος (φαινόμενα εν μέρει δικαιολογημένα υπό ξένη
κατοχή) μεταφέρθηκαν αυτούσια στο νέο εθνικό κράτος. Γιατί;
Διότι το κράτος αυτό διαμορφώθηκε συγκεντρωτικά και χωρίς
καμία ευαισθησία προς τις ελληνικές πραγματικότητες. Κράτος
«βαυαρικού» ή «γαλλικού» τύπου, με διάλυση των παραγωγικών
κοινοτήτων (θυμηθείτε Υδρα, Σπέτσες, Ψαρά, Κάσο, Αμπελάκια,
Ζαγόρι κ.ο.κ.). Οι ελληνικές πραγματικότητες αντέδρασαν και
έθεσαν το κράτος αυτό απέναντί τους. Ποτέ δεν το αισθάνθηκαν
δικό τους. Το κράτος έγινε φέουδο προς άλωση και ληστρική
εκμετάλλευση για όσους είχαν τη δυνατότητα να το πράξουν.
Δεύτερον: Σαν να μην έφτανε αυτό, το κράτος -καθώς εξελίχθηκε
σε παμφάγο- είτε υποκατέστησε (κρατικοποιήσεις) είτε παρέλυσε
τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Αυτές ανθούν, λοιπόν, όπου
και όταν δεν έχουν να κάνουν με το κράτος.
Η ναυτιλία είναι το πιο κραυγαλέο παράδειγμα: Μακριά από το
εσωτερικό ελληνικό περιβάλλον, παίζοντας στον διεθνή χώρο, οι
Ελληνες έφτιαξαν την πρώτη ναυτιλία του κόσμου. Εμείς εδώ,
στην Ελλάδα, ούτε καν τις παράπλευρες ωφέλειες του γιγάντιου
αυτού επιτεύγματος δεν μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε!
Διαλύσαμε τα ναυπηγεία και τις ναυπηγοεπισκευαστικές
υπηρεσίες. 15 χρόνια «φτιάχνεται» μια σιδηροδρομική σύνδεση
λίγων χλμ. προς τον λιμένα του Νέου Ικονίου. Αποτρέψαμε
ουσιαστικά τη στροφή προς το ναυτικό επάγγελμα.
Υποβαθμίσαμε τον Πειραιά και τα άλλα μεγάλα λιμάνια. Τα φετινά
«Ποσειδώνια» π.χ. έγιναν στο Ελληνικό ελλείψει χώρου στον
Πειραιά, όπου δεν υπάρχει ούτε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο!
Ιδού, λοιπόν, πώς εκφράζεται -και πώς συνδέεται- η αδυναμία
εκμετάλλευσης (των δυνατοτήτων) με την αδυναμία
συγκρότησης του κράτους.
Ανέφερα
προηγουμένως ότι
η σημερινή
κατάσταση της
οικονομίας
αποτελεί
« παράπλευρη
απώλεια» της
ελληνικής πολιτικής και κοινωνίας. Και πώς θα ήταν δυνατόν να
μη συμβαίνει αυτό όταν τίποτε σχεδόν στην ασκούμενη πολιτική
στους λοιπούς τομείς δεν ευνοεί την οικονομία; Η ισοπεδωτική
και ανεπαρκής Παιδεία βοηθά την οικονομία; Η κατασπατάληση
πόρων στην Υγεία βοηθά την οικονομία; Η αντιπαραγωγική
γραφειοκρατία βοηθά την οικονομία; Ο αστικός υδροκεφαλισμός,
με την Αθήνα να απορροφά το 50% των πόρων, βοηθά την
οικονομία; Η κατασπατάληση του «περιβαλλοντικού κεφαλαίου»
σε μια τριτοκοσμική τουριστική ανάπτυξη και η απαράδεκτης
αισθητικής τσιμεντοποίηση της χώρας, βοηθά την ελληνική
οικονομία; Τα παραδείγματα είναι άπειρα.
Για να δημιουργήσουμε, λοιπόν, μια νέα, ανταγωνιστική, Ελλάδα
πρέπει να αρθούν όλα τα εμπόδια που έχουν εγερθεί απέναντι
στην παραγωγικότητα, τη δημιουργικότητα του Ελληνα.
Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο δημόσιο τομέα. Αλλά, αντί να τον
δημιουργήσει, στη θέση του η κυβέρνηση επέλεξε το οριζόντιο
κουτσούρεμα μισθών και επιδομάτων όλων των δημοσίων
υπαλλήλων.
Αντί να εξορθολογίσει το κράτος και να το απαλλάξει από
άχρηστες, κοστοβόρες και χρονοβόρες δραστηριότητες -που,
επιπλέον, δυσκολεύουν και τον ιδιωτικό τομέα- το κράτησε όπως
είναι και απλώς τιμώρησε τους υπαλλήλους!
Στην Ελλάδα όλοι ξεχνούν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κι
αυτοί άνθρωποι με όνειρα και φιλοδοξίες. Θα ήθελαν κι αυτοί να
νιώσουν χρήσιμοι, παραγωγικοί, πιο ευτυχείς με τη δουλειά τους,
που πολλοί την κάνουν με αυταπάρνηση. Αλλά αυτό χωρίς ριζική
αλλαγή της δομής και της λειτουργίας του δημόσιου τομέα δεν
γίνεται. Δεν γίνεται χωρίς αλλαγή στην Παιδεία, ώστε να
διαθέτουμε έρευνα, καταρτισμένους επιστήμονες, άτομα ικανά
για ποιοτική στελέχωση της διοίκησης και του ιδιωτικού τομέα.
Αντίστοιχες δράσεις πρέπει να υπάρξουν σε όλο το φάσμα.
Στόχος: η άρση των αντικινήτρων ανάπτυξης, η εξοικονόμηση
πόρων, η υποστηρικτική και όχι ανασταλτική λειτουργία του
κράτους.
Σήμερα την αδυναμία ριζικών αλλαγών στο μέγεθος και τη
λειτουργία του κράτους αλλά και σε όλους τους υποστηρικτικούς
της οικονομίας τομείς την πληρώνουν αφενός μεν οι
φορολογούμενοι, ιδίως δε η μεσαία τάξη, με τη συνεχή, όλο και
υψηλότερη φορολόγηση, αφετέρου δε οι επιχειρήσεις, με την
απίστευτη γραφειοκρατία, τους απαγορευτικούς φορολογικούς
συντελεστές κ.λπ.
Με δυο λόγια: η
κυβέρνηση, με τη
συνεχή
φορολόγηση των
μεσαίων ιδίως
στρωμάτων,
καταστρέφει την
ενεργό ζήτηση –
τη ζωντανή
κινητήριο δύναμη
της οικονομίας. Με τον δε γραφειοκρατικό και φορολογικό
«στραγγαλισμό» των επιχειρήσεων καταστρέφει την ίδια τη
δυνατότητά της χώρας να παράγει -την πηγή της δημιουργίας.
Επιπλέον: Η οικονομία μας δεν ζει εν κενώ. Καλή και άγια η
δημοσιονομική προσαρμογή. Χωρίς όμως τη ριζική αλλαγή σε
όλους τους -άμεσα ή έμμεσα- συνδεόμενους με την οικονομία
τομείς, η ανόρθωση δεν θα επιτευχθεί. Η οικονομία θα υποκύψει
όχι μόνο λόγω των καθαρά δικών της αδυναμιών αλλά και ως
παράπλευρη απώλεια της ατολμίας ως προς τον συνολικό
εκσυγχρονισμό του κράτους και της κοινωνίας.
Αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψουν οι φιλελεύθερες
δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, που σήμερα ασφυκτιούν
ανάμεσα σ’ έναν παλαιοδεξιό λαϊκισμό και στην αδυναμία των
σοσιαλιστών να βρουν λύση εκεί όπου υπάρχουν οι «πυρήνες»
των προβλημάτων – δομή του κράτους, Παιδεία, Υγεία, Ερευνα,
εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.
Εκεί όπου το παλιό σύστημα φοβάται να κινηθεί, οι δυνάμεις της
κοινωνίας που δημιουργούν και προοδεύουν πρέπει να
τολμήσουν να κινηθούν προς την κατεύθυνση μιας συνολικής,
ριζοσπαστικής αλλαγής.
δυστυχώς αυτόνομο, στενά οικονομικό. Η σημερινή
δημοσιονομική κατάσταση, η υπερτροφία του δημόσιου τομέα
και η συνολική έλλειψη ανταγωνιστικότητας έχουν βαθιές ρίζες
που μόνο μία σφαιρικά φιλελεύθερη πολιτική μπορεί να
θεραπεύσει. Με μια ολόκληρη σειρά τομέων της πολιτικής,
οικονομικής και κοινωνικής ζωής να πάσχουν, η σημερινή
κατάσταση της οικονομίας μπορεί να θεωρηθεί μια «παράπλευρη
απώλεια» της ελληνικής πολιτικής και κοινωνίας.
Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι ένα. Θα το συνοψίσω: Πρόκειται,
αφενός μεν για αδυναμία συγκρότησης, αφετέρου δε για
αδυναμία εκμετάλλευσης. Η δεύτερη πηγάζει -όχι όμως
ολοκληρωτικά- από την πρώτη. Και εξηγώ:
Αδυναμία συγκρότησης: το ελληνικό κράτος υπέπεσε, από τη
γέννησή του, σε δύο κεφαλαιώδη σφάλματα.
Πρώτον: δεν
κατάφερε ποτέ να
απαλλαγεί από
την οθωμανική
«κληρονομιά». Οι
διαπροσωπικές
σχέσεις , η
εξαπάτηση των
αρχών, η
διαφθορά και η
έλλειψη
εμπιστοσύνης
προς το κράτος (φαινόμενα εν μέρει δικαιολογημένα υπό ξένη
κατοχή) μεταφέρθηκαν αυτούσια στο νέο εθνικό κράτος. Γιατί;
Διότι το κράτος αυτό διαμορφώθηκε συγκεντρωτικά και χωρίς
καμία ευαισθησία προς τις ελληνικές πραγματικότητες. Κράτος
«βαυαρικού» ή «γαλλικού» τύπου, με διάλυση των παραγωγικών
κοινοτήτων (θυμηθείτε Υδρα, Σπέτσες, Ψαρά, Κάσο, Αμπελάκια,
Ζαγόρι κ.ο.κ.). Οι ελληνικές πραγματικότητες αντέδρασαν και
έθεσαν το κράτος αυτό απέναντί τους. Ποτέ δεν το αισθάνθηκαν
δικό τους. Το κράτος έγινε φέουδο προς άλωση και ληστρική
εκμετάλλευση για όσους είχαν τη δυνατότητα να το πράξουν.
Δεύτερον: Σαν να μην έφτανε αυτό, το κράτος -καθώς εξελίχθηκε
σε παμφάγο- είτε υποκατέστησε (κρατικοποιήσεις) είτε παρέλυσε
τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Αυτές ανθούν, λοιπόν, όπου
και όταν δεν έχουν να κάνουν με το κράτος.
Η ναυτιλία είναι το πιο κραυγαλέο παράδειγμα: Μακριά από το
εσωτερικό ελληνικό περιβάλλον, παίζοντας στον διεθνή χώρο, οι
Ελληνες έφτιαξαν την πρώτη ναυτιλία του κόσμου. Εμείς εδώ,
στην Ελλάδα, ούτε καν τις παράπλευρες ωφέλειες του γιγάντιου
αυτού επιτεύγματος δεν μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε!
Διαλύσαμε τα ναυπηγεία και τις ναυπηγοεπισκευαστικές
υπηρεσίες. 15 χρόνια «φτιάχνεται» μια σιδηροδρομική σύνδεση
λίγων χλμ. προς τον λιμένα του Νέου Ικονίου. Αποτρέψαμε
ουσιαστικά τη στροφή προς το ναυτικό επάγγελμα.
Υποβαθμίσαμε τον Πειραιά και τα άλλα μεγάλα λιμάνια. Τα φετινά
«Ποσειδώνια» π.χ. έγιναν στο Ελληνικό ελλείψει χώρου στον
Πειραιά, όπου δεν υπάρχει ούτε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο!
Ιδού, λοιπόν, πώς εκφράζεται -και πώς συνδέεται- η αδυναμία
εκμετάλλευσης (των δυνατοτήτων) με την αδυναμία
συγκρότησης του κράτους.
Ανέφερα
προηγουμένως ότι
η σημερινή
κατάσταση της
οικονομίας
αποτελεί
« παράπλευρη
απώλεια» της
ελληνικής πολιτικής και κοινωνίας. Και πώς θα ήταν δυνατόν να
μη συμβαίνει αυτό όταν τίποτε σχεδόν στην ασκούμενη πολιτική
στους λοιπούς τομείς δεν ευνοεί την οικονομία; Η ισοπεδωτική
και ανεπαρκής Παιδεία βοηθά την οικονομία; Η κατασπατάληση
πόρων στην Υγεία βοηθά την οικονομία; Η αντιπαραγωγική
γραφειοκρατία βοηθά την οικονομία; Ο αστικός υδροκεφαλισμός,
με την Αθήνα να απορροφά το 50% των πόρων, βοηθά την
οικονομία; Η κατασπατάληση του «περιβαλλοντικού κεφαλαίου»
σε μια τριτοκοσμική τουριστική ανάπτυξη και η απαράδεκτης
αισθητικής τσιμεντοποίηση της χώρας, βοηθά την ελληνική
οικονομία; Τα παραδείγματα είναι άπειρα.
Για να δημιουργήσουμε, λοιπόν, μια νέα, ανταγωνιστική, Ελλάδα
πρέπει να αρθούν όλα τα εμπόδια που έχουν εγερθεί απέναντι
στην παραγωγικότητα, τη δημιουργικότητα του Ελληνα.
Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο δημόσιο τομέα. Αλλά, αντί να τον
δημιουργήσει, στη θέση του η κυβέρνηση επέλεξε το οριζόντιο
κουτσούρεμα μισθών και επιδομάτων όλων των δημοσίων
υπαλλήλων.
Αντί να εξορθολογίσει το κράτος και να το απαλλάξει από
άχρηστες, κοστοβόρες και χρονοβόρες δραστηριότητες -που,
επιπλέον, δυσκολεύουν και τον ιδιωτικό τομέα- το κράτησε όπως
είναι και απλώς τιμώρησε τους υπαλλήλους!
Στην Ελλάδα όλοι ξεχνούν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κι
αυτοί άνθρωποι με όνειρα και φιλοδοξίες. Θα ήθελαν κι αυτοί να
νιώσουν χρήσιμοι, παραγωγικοί, πιο ευτυχείς με τη δουλειά τους,
που πολλοί την κάνουν με αυταπάρνηση. Αλλά αυτό χωρίς ριζική
αλλαγή της δομής και της λειτουργίας του δημόσιου τομέα δεν
γίνεται. Δεν γίνεται χωρίς αλλαγή στην Παιδεία, ώστε να
διαθέτουμε έρευνα, καταρτισμένους επιστήμονες, άτομα ικανά
για ποιοτική στελέχωση της διοίκησης και του ιδιωτικού τομέα.
Αντίστοιχες δράσεις πρέπει να υπάρξουν σε όλο το φάσμα.
Στόχος: η άρση των αντικινήτρων ανάπτυξης, η εξοικονόμηση
πόρων, η υποστηρικτική και όχι ανασταλτική λειτουργία του
κράτους.
Σήμερα την αδυναμία ριζικών αλλαγών στο μέγεθος και τη
λειτουργία του κράτους αλλά και σε όλους τους υποστηρικτικούς
της οικονομίας τομείς την πληρώνουν αφενός μεν οι
φορολογούμενοι, ιδίως δε η μεσαία τάξη, με τη συνεχή, όλο και
υψηλότερη φορολόγηση, αφετέρου δε οι επιχειρήσεις, με την
απίστευτη γραφειοκρατία, τους απαγορευτικούς φορολογικούς
συντελεστές κ.λπ.
Με δυο λόγια: η
κυβέρνηση, με τη
συνεχή
φορολόγηση των
μεσαίων ιδίως
στρωμάτων,
καταστρέφει την
ενεργό ζήτηση –
τη ζωντανή
κινητήριο δύναμη
της οικονομίας. Με τον δε γραφειοκρατικό και φορολογικό
«στραγγαλισμό» των επιχειρήσεων καταστρέφει την ίδια τη
δυνατότητά της χώρας να παράγει -την πηγή της δημιουργίας.
Επιπλέον: Η οικονομία μας δεν ζει εν κενώ. Καλή και άγια η
δημοσιονομική προσαρμογή. Χωρίς όμως τη ριζική αλλαγή σε
όλους τους -άμεσα ή έμμεσα- συνδεόμενους με την οικονομία
τομείς, η ανόρθωση δεν θα επιτευχθεί. Η οικονομία θα υποκύψει
όχι μόνο λόγω των καθαρά δικών της αδυναμιών αλλά και ως
παράπλευρη απώλεια της ατολμίας ως προς τον συνολικό
εκσυγχρονισμό του κράτους και της κοινωνίας.
Αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψουν οι φιλελεύθερες
δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, που σήμερα ασφυκτιούν
ανάμεσα σ’ έναν παλαιοδεξιό λαϊκισμό και στην αδυναμία των
σοσιαλιστών να βρουν λύση εκεί όπου υπάρχουν οι «πυρήνες»
των προβλημάτων – δομή του κράτους, Παιδεία, Υγεία, Ερευνα,
εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.
Εκεί όπου το παλιό σύστημα φοβάται να κινηθεί, οι δυνάμεις της
κοινωνίας που δημιουργούν και προοδεύουν πρέπει να
τολμήσουν να κινηθούν προς την κατεύθυνση μιας συνολικής,
ριζοσπαστικής αλλαγής.
Πόσοι δρόμοι, οδηγούν σε λύση; ή σε μεγιστοποίηση του προβλήματος;
H Ελλάδα έχει τρεις επιλογές, η μία
χειρότερη από την άλλη. Η πρώτη
συνεπάγεται μείωση εισοδημάτων,
φτώχεια, θυσίες, ίσως και αίμα, και
αβέβαιη κατάληξη. Η δεύτερη είναι
με βεβαιότητα καταστροφική. Η
τρίτη είναι ακόμα χειρότερη από τη
δεύτερη. Από τους τρεις αυτούς
δρόμους, ο πρώτος είναι ο μόνος
που διασφαλίζει το μεγαλύτερο
κεκτημένο της χώρας, τη συμμετοχή
μας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
και το ευρώ. Ο δεύτερος δρόμος
πιάνει την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα
και την παίζει στα ζάρια. Ο τρίτος την
πετάει από το παράθυρο.
Ο πρώτος δρόμος λέει τα εξής:
«Για να μπορώ να ανήκω στο κλαμπ,
παίζω με τους κανόνες. Για να
συμμετάσχω στην αλλαγή των
κανόνων πρέπει να παραμείνω στο
κλαμπ. Χρειάζομαι τεράστιες
προσαρμογές στο κράτος και στην
οικονομία μου –όλα τα στοιχεία το
δείχνουν. Θα αξιοποιήσω τον
εξωτερικό περιορισμό και την
τεχνογνωσία των δανειστών μου για
να τις κάνω τώρα. Στο τέλος του
προγράμματος θα έχω εξυγιάνει τον
δημόσιο τομέα δημιουργώντας νέες
ανταγωνιστικές βάσεις. Αλλωστε, η
προσαρμογή είναι το αναγκαίο
τίμημα της διάσωσής μου».
Ο πρώτος δρόμος δεν είναι μόνο
οδυνηρές περικοπές μισθών και
συντάξεων. Περιέχει αλλαγές που
εξυγιαίνουν τα δημοσιονομικά,
διασώζουν το ασφαλιστικό για τις
επόμενες γενιές, διευρύνουν τη
φορολογική βάση, εισάγουν
διαφάνεια στο κράτος. Αλλαγές που
μπορούν να μετατρέψουν την
Ελλάδα σε σύγχρονη ευρωπαϊκή
οικονομία με βιώσιμες προϋποθέσεις
ανάπτυξης. Που μπορεί όμως και να
αποτύχουν.
Πράγματι, ο
πρώτος δρόμος
του «εσωτερικού
αποπληθωρισμού» ενέχει κινδύνους.
Ο οικονομικός κίνδυνος είναι στο
τέλος της τριετούς προσαρμογής το
ΑΕΠ να έχει συρρικνωθεί τόσο πολύ,
και το δημόσιο χρέος ως ποσοστό
του ΑΕΠ να έχει γίνει τόσο μεγάλο,
ώστε η εξυπηρέτησή του (δηλαδή η
πληρωμή τόκων στους δανειστές
μας) να συνθλίβει την οικονομία. Ο
πολιτικός κίνδυνος είναι το τέρας
του λαϊκισμού και της
μικροπολιτικής να ξυπνήσει ξανά. Ο
κοινωνικός κίνδυνος είναι η ύφεση
να ξεπεράσει τα όρια αντοχής της
κοινωνίας. Αυτοί είναι οι κίνδυνοι,
αλλά ισχυρότερες είναι οι ελπίδες.
Θα ήταν αυτονόητος μονόδρομος η
επιλογή του πρώτου δρόμου αν δεν
υπήρχε η απατηλή αντιπρόταση ενός
τυχοδιωκτικού δεύτερου δρόμου. Να
κηρύξουμε, λένε, μονομερώς, πλήρη
ή μερική στάση πληρωμών. Το χρέος
μας, λένε, είναι κατά 70% εξωτερικό.
Μια στάση πληρωμών, ένα
«κούρεμα» του χρέους, θα πλήξει
κυρίως τους ξένους πιστωτές μας.
Καλά να πάθουν. Η ιδέα έχει όλη τη
μεγαλοφυΐα κάποιου που
αποσυνδέει τα ηλεκτρικά του για να
τιμωρήσει το μετρητή της ΔΕΗ. Είναι
ενδιαφέρουσα όσο και
αυτοκαταστροφική. Ξεκινώντας με
έναν από τους χειρότερους δείκτες
εθνικής αποταμίευσης στην Ευρώπη,
η ελληνική οικονομία θα έχανε κάθε
πρόσβαση σε κεφάλαια. Η
εμπιστοσύνη στα ελληνικά ομόλογα
θα κατέρρεε, παρασύροντας
τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Οι
καταθέσεις θα έφευγαν, το τραπεζικό
σύστημα θα αδυνατούσε να
χρηματοδοτήσει νοικοκυριά και
επιχειρήσεις. Η οικονομία θα έμπαινε
σε βαθιά ύφεση για πολλά χρόνια,
οδηγώντας σε εξαθλίωση ευρύτατα
στρώματα της κοινωνίας. Μια
μονομερής στάση πληρωμών θα
εκλαμβανόταν ως δόλια από τους
πιστωτές μας, που θα
χρησιμοποιούσαν την ευκαιρία να
μας εκδιώξουν από την Ευρωζώνη ή
ακόμα κι από την Ε.Ε.,
μεταβάλλοντάς μας σε κράτος–
παρία.
Αν ο δεύτερος δρόμος δεν σας
φαίνεται επαρκώς καταστροφικός,
υπάρχει και ο τρίτος. Εκεί, η στάση
πληρωμών θα συνοδευόταν από
άμεση υποτίμηση με έξοδο από το
ευρώ. Σε μια οικονομία σχετικά
κλειστή, η υποτίμηση θα είχε
ελάχιστα θετικά και όλα τα αρνητικά.
Θα ολοκλήρωνε την καταστροφή του
δεύτερου δρόμου, αυξάνοντας το
πραγματικό βάρος του εξωτερικού
χρέους της χώρας, και
συρρικνώνοντας την αγοραστική
δύναμη των Ελλήνων. Με ένα
αδύναμο και ανυπόληπτο νόμισμα, η
Ελλάδα θα παράδερνε στις
καταιγίδες της νομισματικής και
χρηματοοικονομικής αστάθειας,
διευρύνοντας το χάσμα από την
ανεπτυγμένη Ευρώπη,
διαγκωνιζόμενη με άλλους
Βαλκάνιους για ολίγα ψίχουλα
ευρωπαϊκής προσοχής…
Δεν αποκλείεται
μια λύση
αναδιάρθρωσης
στο τέρμα του
πρώτου δρόμου,
ενώ είναι
εξαιρετικά πιθανή
η επιμήκυνση του
χρέους. Αλλά τότε
θα ήταν μια λύση
συναινετική και
οργανωμένη σε
επίπεδο Ε.Ε. Στη
διαπραγμάτευσή
της θα
προσέλθουμε με απείρως
μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ
από κείνη μιας χώρας κατεργαραίων
που μέχρι χθες εξαπατούσε τους
εταίρους της. Με μέσο δημόσιο χρέος
στην Ευρωζώνη πάνω από 80%, δεν
αποκλείεται η ΟΝΕ να προχωρήσει σε
συνολική αναδιάρθρωση χρεών.
Ηδη, η χθεσινή ορθοδοξία
αναθεωρείται δραστικά. Ποιος θα
φανταζόταν Ευρωπαϊκό ταμείο
σταθεροποίησης 720 δισ., ύψους
πέντε κοινοτικών προϋπολογισμών,
ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
να παρεμβαίνει στις αγορές
ομολόγων! Αλλά για να μετέχουμε
στη νέα ΟΝΕ πρέπει να παραμείνουμε
στον πρώτο δρόμο, τηρώντας τους
όρους Ε.Ε./ΔΝΤ.
Ο πρώτος δρόμος είναι ανώμαλος και
ανηφορικός , αλλά μας κρατάει μέσα
στην ομάδα που κατευθύνεται στο
ασφαλές καταφύγιο της
αναθεωρημένης ΟΝΕ, με μεγαλύτερο
«Ο» αυτή τη φορά. Ο δεύτερος
δρόμος είναι κατήφορος, που
καταλήγει σε γκρεμό. Ο τρίτος
ισοδυναμεί με κατευθείαν άλμα στο
κενό.
χειρότερη από την άλλη. Η πρώτη
συνεπάγεται μείωση εισοδημάτων,
φτώχεια, θυσίες, ίσως και αίμα, και
αβέβαιη κατάληξη. Η δεύτερη είναι
με βεβαιότητα καταστροφική. Η
τρίτη είναι ακόμα χειρότερη από τη
δεύτερη. Από τους τρεις αυτούς
δρόμους, ο πρώτος είναι ο μόνος
που διασφαλίζει το μεγαλύτερο
κεκτημένο της χώρας, τη συμμετοχή
μας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
και το ευρώ. Ο δεύτερος δρόμος
πιάνει την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα
και την παίζει στα ζάρια. Ο τρίτος την
πετάει από το παράθυρο.
Ο πρώτος δρόμος λέει τα εξής:
«Για να μπορώ να ανήκω στο κλαμπ,
παίζω με τους κανόνες. Για να
συμμετάσχω στην αλλαγή των
κανόνων πρέπει να παραμείνω στο
κλαμπ. Χρειάζομαι τεράστιες
προσαρμογές στο κράτος και στην
οικονομία μου –όλα τα στοιχεία το
δείχνουν. Θα αξιοποιήσω τον
εξωτερικό περιορισμό και την
τεχνογνωσία των δανειστών μου για
να τις κάνω τώρα. Στο τέλος του
προγράμματος θα έχω εξυγιάνει τον
δημόσιο τομέα δημιουργώντας νέες
ανταγωνιστικές βάσεις. Αλλωστε, η
προσαρμογή είναι το αναγκαίο
τίμημα της διάσωσής μου».
Ο πρώτος δρόμος δεν είναι μόνο
οδυνηρές περικοπές μισθών και
συντάξεων. Περιέχει αλλαγές που
εξυγιαίνουν τα δημοσιονομικά,
διασώζουν το ασφαλιστικό για τις
επόμενες γενιές, διευρύνουν τη
φορολογική βάση, εισάγουν
διαφάνεια στο κράτος. Αλλαγές που
μπορούν να μετατρέψουν την
Ελλάδα σε σύγχρονη ευρωπαϊκή
οικονομία με βιώσιμες προϋποθέσεις
ανάπτυξης. Που μπορεί όμως και να
αποτύχουν.
Πράγματι, ο
πρώτος δρόμος
του «εσωτερικού
αποπληθωρισμού» ενέχει κινδύνους.
Ο οικονομικός κίνδυνος είναι στο
τέλος της τριετούς προσαρμογής το
ΑΕΠ να έχει συρρικνωθεί τόσο πολύ,
και το δημόσιο χρέος ως ποσοστό
του ΑΕΠ να έχει γίνει τόσο μεγάλο,
ώστε η εξυπηρέτησή του (δηλαδή η
πληρωμή τόκων στους δανειστές
μας) να συνθλίβει την οικονομία. Ο
πολιτικός κίνδυνος είναι το τέρας
του λαϊκισμού και της
μικροπολιτικής να ξυπνήσει ξανά. Ο
κοινωνικός κίνδυνος είναι η ύφεση
να ξεπεράσει τα όρια αντοχής της
κοινωνίας. Αυτοί είναι οι κίνδυνοι,
αλλά ισχυρότερες είναι οι ελπίδες.
Θα ήταν αυτονόητος μονόδρομος η
επιλογή του πρώτου δρόμου αν δεν
υπήρχε η απατηλή αντιπρόταση ενός
τυχοδιωκτικού δεύτερου δρόμου. Να
κηρύξουμε, λένε, μονομερώς, πλήρη
ή μερική στάση πληρωμών. Το χρέος
μας, λένε, είναι κατά 70% εξωτερικό.
Μια στάση πληρωμών, ένα
«κούρεμα» του χρέους, θα πλήξει
κυρίως τους ξένους πιστωτές μας.
Καλά να πάθουν. Η ιδέα έχει όλη τη
μεγαλοφυΐα κάποιου που
αποσυνδέει τα ηλεκτρικά του για να
τιμωρήσει το μετρητή της ΔΕΗ. Είναι
ενδιαφέρουσα όσο και
αυτοκαταστροφική. Ξεκινώντας με
έναν από τους χειρότερους δείκτες
εθνικής αποταμίευσης στην Ευρώπη,
η ελληνική οικονομία θα έχανε κάθε
πρόσβαση σε κεφάλαια. Η
εμπιστοσύνη στα ελληνικά ομόλογα
θα κατέρρεε, παρασύροντας
τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Οι
καταθέσεις θα έφευγαν, το τραπεζικό
σύστημα θα αδυνατούσε να
χρηματοδοτήσει νοικοκυριά και
επιχειρήσεις. Η οικονομία θα έμπαινε
σε βαθιά ύφεση για πολλά χρόνια,
οδηγώντας σε εξαθλίωση ευρύτατα
στρώματα της κοινωνίας. Μια
μονομερής στάση πληρωμών θα
εκλαμβανόταν ως δόλια από τους
πιστωτές μας, που θα
χρησιμοποιούσαν την ευκαιρία να
μας εκδιώξουν από την Ευρωζώνη ή
ακόμα κι από την Ε.Ε.,
μεταβάλλοντάς μας σε κράτος–
παρία.
Αν ο δεύτερος δρόμος δεν σας
φαίνεται επαρκώς καταστροφικός,
υπάρχει και ο τρίτος. Εκεί, η στάση
πληρωμών θα συνοδευόταν από
άμεση υποτίμηση με έξοδο από το
ευρώ. Σε μια οικονομία σχετικά
κλειστή, η υποτίμηση θα είχε
ελάχιστα θετικά και όλα τα αρνητικά.
Θα ολοκλήρωνε την καταστροφή του
δεύτερου δρόμου, αυξάνοντας το
πραγματικό βάρος του εξωτερικού
χρέους της χώρας, και
συρρικνώνοντας την αγοραστική
δύναμη των Ελλήνων. Με ένα
αδύναμο και ανυπόληπτο νόμισμα, η
Ελλάδα θα παράδερνε στις
καταιγίδες της νομισματικής και
χρηματοοικονομικής αστάθειας,
διευρύνοντας το χάσμα από την
ανεπτυγμένη Ευρώπη,
διαγκωνιζόμενη με άλλους
Βαλκάνιους για ολίγα ψίχουλα
ευρωπαϊκής προσοχής…
Δεν αποκλείεται
μια λύση
αναδιάρθρωσης
στο τέρμα του
πρώτου δρόμου,
ενώ είναι
εξαιρετικά πιθανή
η επιμήκυνση του
χρέους. Αλλά τότε
θα ήταν μια λύση
συναινετική και
οργανωμένη σε
επίπεδο Ε.Ε. Στη
διαπραγμάτευσή
της θα
προσέλθουμε με απείρως
μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ
από κείνη μιας χώρας κατεργαραίων
που μέχρι χθες εξαπατούσε τους
εταίρους της. Με μέσο δημόσιο χρέος
στην Ευρωζώνη πάνω από 80%, δεν
αποκλείεται η ΟΝΕ να προχωρήσει σε
συνολική αναδιάρθρωση χρεών.
Ηδη, η χθεσινή ορθοδοξία
αναθεωρείται δραστικά. Ποιος θα
φανταζόταν Ευρωπαϊκό ταμείο
σταθεροποίησης 720 δισ., ύψους
πέντε κοινοτικών προϋπολογισμών,
ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
να παρεμβαίνει στις αγορές
ομολόγων! Αλλά για να μετέχουμε
στη νέα ΟΝΕ πρέπει να παραμείνουμε
στον πρώτο δρόμο, τηρώντας τους
όρους Ε.Ε./ΔΝΤ.
Ο πρώτος δρόμος είναι ανώμαλος και
ανηφορικός , αλλά μας κρατάει μέσα
στην ομάδα που κατευθύνεται στο
ασφαλές καταφύγιο της
αναθεωρημένης ΟΝΕ, με μεγαλύτερο
«Ο» αυτή τη φορά. Ο δεύτερος
δρόμος είναι κατήφορος, που
καταλήγει σε γκρεμό. Ο τρίτος
ισοδυναμεί με κατευθείαν άλμα στο
κενό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)